Hoe overblijven een feest kan zijn ...

[Doornroosje]

Frapant is dat de leerkrachten in eerder genoemd artikel stelden dat Zweden (de ouders in dat geval) een relatief hoge levensstandaard ambiëren, en daarvoor dus beiden zullen moeten werken, waardoor kinderen van 's morgens 7 tot 's avonds laat in die brede school zijn, waardoor de opvoeding grotendeels de verantwoording van leerkrachten is, waartegen de leerkrachten van bedoelde Breed Scholen dus ageren. Zij vinden dat ouders meer thuis moeten zijn, om zelf voor hun kinderen te zorgen, hetgeen de kinderen meer rust biedt. Bovendien ervaren de leerkrachten dat de druk van die opvoedingsverantwoording helemaal niet hun taak, baan en keuze is!

Dat beweer ik dus al jaren, dat Brede scholen in theorie heel leuk klinken, maar in feite ouders vaak een vrijkaartje geeft de opvoedingsverantwoordelijkheid bij school neer te leggen, én bezwaar te maken als de opvoeding in school niet strookt met de eigen opvattingen....!!

Brede Scholen zijn gewoon niets anders dan een bezuiniginsmaatregel van onze overheid, en een investering in de economie: geeft ouders de gelegenheid beiden fulltime deel te nemen aan het arbeidsproces, hetgeen de staat geld oplevert!
Voor degenen die het rooskleuriger zien: ik werk op een Breed School, en heb alles meegmaakt: het verkooppraatje van de gemeente, de eisen die de gemeente aan participanten oplegt (die verplicht zijn te participeren) etc...

[Geoffrey]

[quote author=Doornroosje link=board=19;threadid=6668;start=20#msg60024 date=1097439326]
Ik heb zojuist een artikel in de Volkskrant gelezen over de Zweedse Brede scholen..
Blijkt dat Zweedse leerkrachten het meer dan beu zijn om door de ouders de verantwoordelijkheid voor de opvoeding opgedrongen te krijgen
Misschien moeten Zweedse kindjes lekker thuis bammetje gaan eten
[/quote]

En dat was precíes het punt wat ik eerder ook al maakte: ik was altijd al van mening dat scholen in Zweden zich te veel bezig gingen houden met de opvoedkundige kant en te weinig met de onderwijskundige kant.

[juf an1ta]

In aansluiting op het commentaar op de Brede School, of die nu in Zweden of Nederland staat hier is een 'ouwetje':
column uit De Volkskrant van 23 maart 2000, door Rob Vreeken.

HBS

In een hoekje van de hal, achter een kalende ficus zitten drie jongens gitaar te spelen. Naar hun gelaatsuitdrukkingen te oordelen vormen zij de Red Hot Chili Peppers. Een vierjarige coureur scheurt langs. Een hartverscheurend huilend meisje wordt getroost door een juf.

Het is half zes woensdag, en 't Warme Nest wekt niet de indruk spoedig uit te gaan. 't Warme Nest gaat namelijk nóóit uit.

'Wij hanteren een klokje-rond-concept', zegt directeur Nicole Janson. 'En wij bieden een totaal-pakket. Onderwijs, opvoeding, ontspanning. Maar vooral: een stukje huiselijkheid.' Janson opent een deur. De schoolkeuken. Geroer in grote ketels. Vanavond rode kool, bal gehakt, aardappelen, hopjesvla toe.

De directeur: 'We zijn begonnen als Brede School. Half acht 's ochtends tot half acht 's avonds. Maar dat werkte niet. Dan moeten de kinderen naar huis, tanden poetsen, slapen, opstaan en meteen weer naar school. Te veel gejakker. Toen hebben we gezegd: de kinderen blijven slapen, behalve in het weekend. Dat was de Brede School. Maar ook dat beviel niet. Want waar hangen ze in het weekend rond? Op straat!'

Vandaar, legt Janson uit, de Heel Brede School (HBS). Zeven dagen per week, 24 uur per dag, ook voor baby's en peuters.

Een volgende deur zwaait open. Een ziekenhuisachtig zaaltje. Rechts een behandeltafel, achter een scheidingswand een klein lab. 'Hier beginnen we in april', zegt de directeur. 'De volgende stap. De ouders brengen een eitje en een zaadje, wij verzorgen met IVF de conceptie. En ons draagmoederteam doet het hele zwangerschapstraject.'

Opnieuw een deur. Een lokaal met alleen een lage houten bank. 'De ontmoetingsruimte. Hier kunnen de ouders - indien ze dat willen - tweemaal per jaar hun kind zien. Aan deze kant de kinderen en daar achter het glas, de ouders. Nee, vanaf de andere kant kun je er wél doorheen kijken.'
;D ;D ;D

[martinezwarteveen]

[Doornroosje]

Er is niets mis met de Brede School: het multifunctioneel gebruiken van een gebouw voor meerdere disciplines, met een rode draad door alle disciplines heen (één gedeelde visie) ten behoeve van de wijk.
Maar in de praktijk houdt het vaak gewoon in dat leerkrachten nog meer verantwoordelijk gemaakt worden voor het welzijn van kinderen van de school.
Als ik pedagoog had willen worden , met een constante opvoedingsverantwoordelijkheid, dan kies ik voor een pedagogische functie binnen een instelling waar kinderen wonen.
Maar ik kies voor een onderwijzende functie, en dan hoort de zwaarte, de nadruk ook op die verantwoordelijkheid te liggen. Ik heb meer gesprekken met ouders over de gedragsproblemen van hun kinderen, dan over hun leerproblemen.dat zegt toch wel iets, over hoe ver we gaan in het huidige onderwijs.

[Meester-Koen]

[martinezwarteveen]

Over de vraag of we wel of niet moeten opvoeden......
De school waar je wordt opgeleid tot leerkracht heeft de naam die deze discussie zinloos maakt: PEDAGOGISCHE Academie Basis Onderwijs

[Geoffrey]

De vraag of we moeten opvoeden is helemaal niet van belang. De vraag is juist: moeten we de opvoeding van de ouders overnemen? En daarop is mijn antwoord: neen!

[Doornroosje]

Tuurlijk is dat zo!
En dat ik als leerkracht ook een opvoedende taak heb is niet meer dan logisch, de kinderen zijn meer uren bij mij dan thuis...
Maar als opvoeding op school zoveel tijd, energie etc vereist, dat er van onderwijs nauwelijks sprake is, dan is er toch een probleem?
Opvoeding en onderwijs zijn in het basisonderwijs met elkaar verweven, dat weet ik , en daar kies ik ook voor.
Ik zal je een voorbeeld geven: drie maal per week haal ik een groepje van 5 leerlingen uit de kleuterklas,om volgend Vroege Voorschoolse Educatie hun taalontwikkeling te stimuleren. Maar aan praten, voorlezen e.d. kom ik amper toe: het enige waar ik dat half uur mee bezig ben zijn de gangbare gedragsregels: blijf op je stoel zitten, al je iets wil zeggen steek even je vinger op, als een ander praat , luister je met je mond dicht, houd je handen en voeten bij je eigen lijf, als we in de gang zijn loop je rustig en praat je zachtjes, op de trap loop je rustig, je wacht op de gang als ik een kind uit een klas ophaal, etc etc etc. Daar ben ik dus al een weeek of 6 mee bezig, 3 maal per week, week in week uit. Stimuleren van de taalontwikkeling binnen de klassenthema's...daar is amper tijd voor!
En je hoeft me niet uit te leggen dat kleuters herhaling enzo nodig hebben om de regels te leren, dat weet ik allemaal wel! Het valt niet alleen mij op, maar ook mijn collega's ervaren dat er verhoudingsgewijs te veel aandacht besteed moet worden aan opvoeding, voordat je kan beginnen aan je 'onderwijs'...

En dat vind ik persoonlijk zorgwekkend!

[Rhea]

Als ik het zo lees, zijn onderwijs en opvoeding echt met elkaar verweven. Maar kun je een grens trekken? Wat is het verschil tussen opvoeding en onderwijs, hoe concreet is dat verschil? En, D-rose, is opvoeding dan geen voorwaarde voor onderwijs, en kun je er dus ook niet buiten?
Wat is opvoeding eigenlijk?
En waar staat aan welke eisen ouders moeten voldoen, en staat er ook ergens op papier welke verantwoordelijkheden de leerkracht heeft?

[Doornroosje]

Naar mijn mening wordt met opvoeden een basis gelegd waarop je onderwijs kan bouwen.
Onderwijs in Nederland is massaal: je maakt deel uit van een groep. je moet je dus in een groep kunnen handhaven, je aan regels houden, sociaal gedrag vertonen, zelfstandig werken, behoeftebevrediging kunnen uitstellen, want je bent er één van een hele groep.
En veel kinderen hebben daar moeite mee: ze willen iets (aandacht hulp,dat spel,die auto, doen waar ze wel zin in hebben) en ze willen het NU.
En dat kan dus niet als je deel uitmaakt van een groep, althans niet altijd en niet continue.
Ik vind dus dat ouders de basis moeten leggen: kinderen horen thuis te leren dat ze niet altijd alles kunnen hebben, mogen doen, maar ook vaardigheden als zelf aan-en uitkleden(gym) plassen, billen poetsen, horen daar bij. trek kleuters een broek met elastiek aan, dan kunnen ze zelfstandig naar de wc, geef ze iets mee in de fruitkring wat ze zelf kunnen openen (of fruit, nog liever!). Leer je kinderen hoe je iets vraagt: mag ik....wil je ....kun je.........
Leer ze luisteren, bevelen opvolgen zonder altijd te mogen onderhandelen etc.
Even wachten tot een ander is uitgepraat, ook een leuke........

[MissT]

[Meester-Koen]

Dan zou je kunnen opperen om de verplichte opvoedingscursus een nieuw leven in te blazen. Jonge ouders die verplicht een cursus volgen waar ze vaardigheden en attitudes voor geschoteld krijgen. Het moet niet zo zijn dat het een 'zo-moet-het-zijn'-sfeer is maar meer een 'dit-is-een-manier-om-je-kinderen-op-te-voeden'-sfeer. De normen en waarden die door deze cursus worden uitgedragen moeten wel overeen komen met de heersende cultuur en die scholen als wenselijk ervaren.

[Doornroosje]

Het is verdorie te gek voor woorden dat ouders een cursus gaan volgen!!!
Ouders moeten gewoon onverbloemd de waarheid krijgen te horen van leerkrachten: je kind plast 5 keer per dag in zijn broek, kom maar terug als hij zindelijk is (ik heb het hier over een kind die fysiek in orde is)
Of: je kind slaat herhaaldelijk andere kinderen (groep 6!), kom maarterug als je hem dat af hebt geleerd.
Of: jouw 12 -jarige dochter blijft een grote bek geven, en wij weigeren dit nog langer te pikken!
En in al deze voorbeelden, hebben leerkrachten er dan al het mogelijke al gedaan wat reeël te verwachten valt van een leerkracht.

Ouders moeten verdomme gewoon hun verantwoordelijk heid nemen, en hun prioriteiten weer op orde krijgen. Daarnaast moeten ze weer gewoon beseffen dat je ouder bent, en geen vriendje van je kind, waardoor je altijd aardig gevonden moet worden!!

Ik zeg altijd: mama zijn is gemakkelijk, dat zijn die momenten waarop mijn kinderen en ik het toevallig eens zijn, en confrontatie niet nodig is.
Opvoeden is moeilijk: dan wil ik iets wat zij niet willen, of zij willen iets wat van mij niet mag, en confronteer ik hen daarmee. (lees: er gebeurt wat ik zeg!)
En juist dan is het zaak opvoeder te blijven, en niet te vervallen in gedrag waardoor je het zo snel mogelijk eens wordt (omkopen, hun zin geven) zodat je weer mama bent.

Nix cursus, en daar de matschappij voor op laten draaien. Als je besluit kinderen te krijgen, dat hoor je te doen whatever it takes als ouder, en niet de leerkracht als vangnet laten dienen, omdat je toch andere prioriteiten blijkt te hebben.

O ja, ik ben piswoest...want als ik het 12 jaar lang in mijn eentje kan, met een minimum inkomen, en geen weekendregelingen, gewoon 24 uur per dag, jaar in, jaar uit, dan kunnen die gezinnen met 1 1/2 inkomen, twee auto's en 3 vakanties per jaar dat zeker!

Je moet het wel willen, natuurlijk...zelf verantwoordelijk zijn voor je kroost.......

[Meester-Koen]

D-rose, je bent wederom een lichtend voorbeeld voor de maatschappij! Ik wil dat iedereen ongeveer hetzelfde denkt als jij!
Voor al die mensen die dat niet doen: cursus of strafkamp