Groep 3 beloningssytsteem

[Juf Linda]

Hallo,
Ik heb veel gelezen op dit forum en omdat ik nu zelf met een probleem zit, heb ik jullie advies nodig!

Ik loop mijn LIO stage in groep 3 en ben nu 6 weken bezig. In de klas zitten een paar lastige kinderen die het me erg moeilijk maken tijdens de lessen. Ze praten constant, staan op, bemoeien zich met andere kinderen, halen onzin uit, dat soort dingen. Straf geven (uit de groep zetten, even in de hoek staan), helpt niet bij deze kinderen, ze gaan gewoon door. Ze halen me het bloed onder de nagels vandaan!

Omdat ik dit ook vervelend vind voor de rest, wil ik na de vakantie met een beloningssysteem gaan werken. De klas zit in groepjes van 4/5 kinderen en ik wil ze per groepje aanspreken (bij goed/fout gedrag). Ik weet niet goed of dit in groep 3 goed is, of dat ik het beter per kind kan doen?

Ik wil een bord maken met daarop de groepsleiders van die dag (1 kind per groepje) en achter de groepsleider vrije haakjes. De kinderen kunnen in het begin smileys verdienen na elke les. Hebben ze goed gewerkt, hang ik een smiley achter hun groepsleider. Niet goed gewerkt, geen smiley. De groepsleider is dus een beetje verantwoordelijk voor zijn groepje.
Na verloop van tijd wil ik het uitdelen van smileys gaan minderen.

Op het einde van de dag mag de groep met de meeste smileys, ongeveer 15 minuten werken aan een werkje naar keuze. Hiervoor zoek ik nog leuke ideetjes!
De andere kinderen krijgen van mij dan een verplicht werkje.

Vinden jullie dit een goed idee en zal het helpen? Hebben jullie een ander idee? Laat maar horen!
Iig bedankt!!!

[Joke]

Allereerst:
Hoeveel dagen per week heb je die groep? Heb je de groep de hele week of is er nog een leerkracht, is dat je mentor? Informeer eens hoe het daar dan gaat.
Hoe waren die lln. in de afgelopen jaren? Heb je hierover al met je (kleuter)collega's gesproken? Met de ib' er?
Verder is belangrijk om te weten of ze de lesstof kunnen volgen. Als het lln. zijn die het makkelijk vinden kun je ze met extra stof uitdagen, werken ze boven hun pet dan kun je ze op een vast moment helpen, zodat ze zich zekerder voelen.
Ten tweede:
Heb je al met die notoire overtreders gesproken? Weet je al waarom ze zich zo misdragen? Vaak kunnen ze het zelf heel goed onder woorden brengen, al zul je misschien schrikken wat ze er over te zeggen hebben.
Ten derde:
Heb je al geprobeerd de ouders hierbij te betrekken?

Heel vaak wil je je problemen zelf oplossen nl., vaak uit angst dat ze denken dat je niet goed genoeg bent.
Zeker in een LIO. Wat zullen ze wel niet van je zeggen of denken? Je bent dan geneigd het voor jezelf te houden.

Voor ik antwoord geef op je vraag zou ik de antwoorden op mijn vragen willen weten om een goed beeld te kunnen vormen.

[Juf Linda]

Antwoord op je vragen:
Ik heb de groep op woensdag, donderdag en vrijdagmorgen. Maandag en dinsdag heeft mijn coach de groep. Bij haar zijn deze kinderen ook zo, maar in mindere mate. Vorig jaar waren deze kinderen net zo, maar zaten ze niet allemaal in dezelfde klas.
De kinderen zijn eigenlijk gemiddelde kinderen als het om lesstof gaat.
Ik heb het idee dat 2 kinderen het vooral doen om mij op de kast te jagen. Dan zittn ze bijvoorbeeld in de klas en hoor ik allemaal maar: achtendertig zevenenvijftig honderdeenendertig. En dat hardop.

Ik heb de 2 kinderen van hierboven erop aangesproken, apart in de pauze. Dan reageren ze heel lief en zeggen ze dat ze niet meer stout zullen doen. Ik vroeg ze of ze het fijn vinden als ik er wat van zeg als ze nit zo lief zijn. Nee dat vonden ze niet. Ik maakte de afpsraak om het kind, bij storend gedrag, rustig op de schouder te tikken zodat het weer weet: Oja! dit is geen lief gedrag! en dit niet de hele klas merkt.
Maar dit hielp niet!

Ik heb er niet met de ouders over gesproken, heb toch het idee dat dit een ´fout´ van mij is wat ik zelf moet oplossen!

[Joke]

Het inschakelen van ouders maakt vaak aan de leerling duidelijk dat er toch niet met je te spotten valt, zoals ze misschien in het begin dachten. Het is dus een manier van oplossen, ook al staat die je tegen. Je hebt het gevoel ' met de billen bloot' te moeten, maar het is echt niet alleen jouw verantwoording.

Het feit dat de lln. het meer bij jou doen dan bij je collega geeft niet aan dat jij niet goed bent, maar geeft aan dat ze willen weten tot hoever ze kunnen gaan.
Neem de lln. nog een keer apart, maak een afspraak met ze, maar vertel erbij dat als ze zich weer misdragen je hun ouders op school haalt om eens met ze te praten. Vaak willen ze dat nou net niet. Maar doe het wel, geen uitstel.
Een waarschuwing (of twee) maar meer niet. (Ik ben voor 1x waarschuwen)
Hoop dat deze mensen achter je gaan staan, maak een heen-en-weer-schrift of een stickerboekje om thuis te laten zien dat het wel goed ging. Spreek af dat je belt zodra het mis gaat enz. enz. maar doe iets, hoe moeilijk het ook is, want daar zitten die kinderen op te wachten. Er is nu geen gelegenheid meer om de hand over je hart te strijken.

Zonder ' groepjes'verantwoording als basis kun je toch die leuke dingen wel doen. Spreek met een paar collega's af dat die paar kinderen met een werkje daar naar toe kunnen aan het eind van de dag en laat de rest van de klas genieten. Zij weten hoe het hoort. Zij hebben het verdiend. Als je dit een paar keer consequent volhoudt, bedenken ze zich meestal wel de volgende keer.

[Juf Linda]

Ja ik denk idd dat dit de beste oplossing zal zijn...Als ze weten dat ik de ouders in ga schakelen, zullen ze zich hopelijk wel gedragen. En zo niet, dan moet ik dus ook echt bellen.

Ik hoop echt dat het na de herfstvakantie beter zal gaan, want door deze stoorzenders ben ik eigenlijk de hele dag politie aan het spelen en daar heb ik niet zoveel zin in. Ik mis nu nog de gezellige sfeer in de klas! Dat vind ik zo jammer!

Sorry kort berichtje, moet namelijk weg!

[Sylvia]

Ik herken hier wel iets uit mijn klas in. Ik heb ook een paar stoorzenders ertussen zitten, die waren ook al in de kleuterklas zo. Zaak is toch om heel duidelijk te zijn. Ik had er drie die door de klas heen riepen en een die altijd het laatste woord wilde hebben. Ook als ik iets aan het uitleggen was moest hij aan het einde van mijn zinnen iets zeggen.
Eerst wilde ik nog wat water bij de wijn doen: ach ze zijn net kleuter af en moeten nog even wennen. Daar ben ik dus snel van terug gekomen want ze weten heel goed waar ze mee bezig zijn.
Ik heb één keer gezegd welk gedrag ik wilde zien. Als er nu één is die door de klas roept zeg ik: nee, dit wil ik niet. Bij een tweede overtreding zet ik ze op een andere plaats, uit de kring of aan een tafeltje tegen de muur. Bij één jongetje is dat een paar keer bij mijn collega geweest. Dat is even heel vervelend, maar ik heb nu wel een erg gezellige klas hoewel ik er nog niet helemaal ben.

In dit geval zou ik het onmiddelijk toepassen: Dan zittn ze bijvoorbeeld in de klas en hoor ik allemaal maar: achtendertig zevenenvijftig honderdeenendertig. En dat hardop.
Zodra ze beginnen te tellen meteen zeggen, dit wil ik niet. Gaan ze door dan breng je ze naar de klas naast je. Wel eerst even afspreken met je collega. Een ervaren collega weet ook precies wat ze tegen zo'n kind moet zeggen als je ermee binnen komt, dus het kind baalt als een stekker.

Mijn instructie is altijd in de kring, met 26 kinderen is het geen doen om door elkaar heen te praten dus ik ben vrij streng met vinger opsteken. Maar ze zijn vaak zo enthousiast dat het toch nog regelmatig gebeurt dat ze voor hun beurt praten. Ik negeer dat en zeg bijvoorbeeld: He Julian die weet hoe ik het graag wil, die steekt keurig zijn vinger op. Elk kind wil graag een complimentje van de juf, dus het gedrag van de anderen wordt meteen beter.
Dat doe ik ook tijdens het werken, ik zeg heel vaak de naam van een kind en de opmerking dat die goed aan het werk is, dan volgen anderen vaak heel snel.
Maar het is makkelijk om in een negatieve spiraal terecht te komen, dus je moet heel bewust bezig zijn met goed gedrag anders zie je dit straks niet meer. Houd jezelf voor dat de kinderen alleen hun grenzen op zoeken en die grenzen moet jij aangeven.
Belonen per groepje zou ik even niet doen. Het hele groepje is er dan de dupe van dat één zit te klieren. Ik zou tussendoor even stoppen, ze hebben toch nog niet zo'n grote concentratieboog. Doe klassikaal een spelletje en als je niet rustig mee kan doen dan ga je even apart zitten tot je wel weer rustig mee kan doen.
Succes, ik weet dat het niet eenvoudig is.

[Joke]

Ik ook. Wie niet.

[mo3alima]

Hallo juf Linda
Ik herken dit probleem ook, ik loop elke maandag en dinsdag LIO stage in groep 3.
Ik heb een aantal stoorzenders in de klas, die niet naar mij luisteren.
Aan het begin van de dag bespreek ik altijd de regels, maar dit schijnen de kinderen toch te vergeten.
Ik heb wel gezien dat ze naar mijn duo-partner beter luisteren. Zij staat woensdag t/m vrijdag voor de klas.
Zelf heb ik verschillende dingen geprobeerd. De kinderen die ik moet waarschuwen, daarvan schrijf de naam op het bord. Bij 3 streepjes achter hun naam krijgen ze straf. Dan moet het kind of apart zitten of op de gang met zijn werk.
Voor een van de kinderen ben ik met een beloningskaart gaan werken. (dit kind had ook bij de kleuters storend gedrag)
Maar toch heb ik het idee, dat ik me steeds moet bewijzen. De kinderen blijven toch proberen!
Van mijn mentor had ik te horen gekregen, dat ik niet consequent genoeg ben.
Ik ben ook de afgelopen periode bezig geweest om dit te veranderen.
Maar dit kan wel even duren!

groetjes
Rosina

[Joke]

Ik vind 3 streepjes erg veel. Luisteren is luisteren, het kan een keertje fout gaan, maar dan moet je het ook echt doorhebben. Zo niet? Jammer dan. Het is moeilijk, maar het zorgt ervoor dat de sfeer in je groep prettig blijft.

[bovenbouwjuf]

Ik zit op vrijdagochtend met een groep 3 van 27 kids waarvan 7 stoorzenders. Nu ik dit stukje gelezen heb begrijp ik dat ik ook op de goede weg zit met streng zijn en naar een andere klas brengen (met medeweten van mijn collega). Pppff ze zeggen altijd dat de bovenbouw lastig is, maar ik vind kindjes van 6 jaar soms toch wel wat lastiger dan die van 12 jaar hoor!

[mo3alima]

[mo3alima]

[Joke]

Ik heb nu kleuters en er zitten een paar echt 'moeilijke' kinderen bij (waar iets mee aan de hand is). Die waarschuw ik echt maar een keer. Ze gaan bij de tweede keer vaak al uit zichzelf naar een speciale stoel buiten de kring.
Ik probeer het wel op een leuke manier (met een grapje bijvoorbeeld) of vriendelijk (door ze af te leiden en een opdrachtje te geven), door de moeilijkheden voor te zijn (naam noemen en iets vragen of afleiden met wat anders) of door een afspraak te maken (als ik dat doe ga ik naar het kind toe en spreek het rechtstreeks aan om een afspraak te maken en te bezegelen met een handdruk). Daarna weten ze ook dat ze er niet mee door kunnen gaan, want dan moeten ze (even) apart of naar de andere groep als het te gek wordt.