Ondankbare juf?

[nou moe]

[m.a.r.k]

[Anita]

[m.a.r.k]

[Mirja]

Ik neem eigenlijk alles mee naar huis. Ook een tekening is waardevol. Maar jaren bewaren, nee, dat doe ik niet. Ik hoorde eens het verhaal dat een juf die haar afscheid vierde met de hele school een heel kunstwerk van papier ofzo na schooltijd zo de papiercontainer in gooide. En die container stond dus op die school. Na het weekend zouden veel kinderen er weer langskomen. Dat vond ik echt bespottelijk. Dan denk je echt niet na. Gooi het dan thuis weg, ja toch!

[juf_miriam]

[Meester-Koen]

Ik neem cadeautjes van kinderen of mee naar huis, of ik hang ze op in de klas. Daarvoor heb ik ook speciaal een prikbord voor vrijgemaakt. Kinderen mogen daar zelf hun tekeningen of bijzondere dingen ophangen. Naar verloop van tijd haal ik 'm weer leeg om nieuwe dingen op te hangen. Alhoewel, dat is de bedoeling. Op dit moment hanger er alleen nog maar een paar foto's van de kids die ik gemaakt heb.

Thuis bewaar ik sommige dingen wel, zoals een aantal afscheidscadeaus van stageklassen. Dat zijn leuke dingen om eens terug te zien

[juf an1ta]

Ik heb in mijn studeerkamer een draadje gespannen waaraan ik alles hang wat ik krijg. Is het lijntje vol, dan haal ik er iets af dat inderdaad gewoon weggegooid wordt, helaas. Als ik mijn eigen klas heb, wil ik het doen zoals Meester Koen: een prikbord waar ik cadeautjes van de kinderen op kan hangen, zodat het voor iedereen zichtbaar is. En van tijd tot tijd gewoon verversen, dan komt iedereen die dat wil aan de beurt.

Bij de school waar ik mijn LIO heb gedaan, mochten er overigens geen gekochte cadeautjes gegeven worden bij verjaardagen/afscheid. Om te groot onderscheid tussen kinderen te voorkomen. Een goede regel vind ik. Ik kreeg dus veel veldboeketten (prachtig!), tekeningen en geknutselde doosjes voor frutsels, zelf gemaakte kettingen van macaroni en kralen. Door de klassenmoeder was er een cadeautje gekocht dat uit naam van alle kinderen werd gegeven: een mok (voor de liefste juf ) een pen met mijn naam, een leuke rieten tas voor al het nakijkwerk en een prachtige bos bloemen. Allemaal dingen die ik nu lekker gebruik en van de bloemen heb ik ook genoten.

De tekeningen zijn inmiddels al wel verdwenen, de doosjes en de kettingen zijn enigszins gereduceerd en de veldboeketten zijn verdord, maar de herinneringen blijven.

[Doornroosje]

[juf an1ta]

[krokeledokus]

Op mn vorige stage vroeg mn mentrix of ik de tekeningen die ik kreeg mee nam of dat zij het in de prullebak mocht gooien.

Zij gooide tekeningen echt gewoon in de prullebak van school. Ik vond dat zo raar.

Ik denk dat ik later in de klas een plekje vrij maak voor de kunstwerken en tekeningen van de kinderen. Misschien dat ik een plakboek maak ofzo. Maar ja op een gegeven moment wordt het zoveel...

[Priscilla]

Ik heb ook een hele balk vol met werkjes van de kinderen. Voor de kerstvakantie heb ik ze eraf gehaald, maar er is geen een kind geweest die gevraagd heeft waar ik de tekeningen had gelaten. En binnen een week was de helft alweer gevuld.
Ik vind het wel iets gezelligs hebben. Het is toch een stukje van de kinderen. Heerlijk. Maar soms is het gewoon tijd voor vernieuwing!

[Anita]

Op een gegeven moment wordt het idd erg veel. Zo heb ik dinsdag op mijn school ingevallen in een andere groep omdat er meerdere collega's ziek waren. Aan het einde van de dag had ik zo'n 20 tekeningen verzameld! Het is natuurlijk gekkenwerk om deze allemaal te gaan bewaren. Zeker wanneer ik een klas maar 1 dag heb gehad gaan de tekeningen thuis in de papierbak. Wanneer ik een klas langer heb bewaar ik een aantal tekeningen die ik dan thuis op de binnenkant van m'n kastdeur hang. Na een poosje is het dan weer tijd voor verversen. Verder hangt m'n prikbord op school altijd errug vol!