Motivatie

[Takkie]

Hoi,
Ik ben dit schooljaar begonnen met de PABO. Ik had er heel veel zin in, toch twijfelde ik nog aan mijzelf of ik het wel zou kunnen. Ik begon met stage lopen. De school sprak mij niet zo aan, dus ik zag er eerst nog wel tegen op. Dit viel echter heel erg mee. Ik liep stage in groep 4/5. Groep 4 had je de hele dag en groep 5 kwam er 's middags ook bij. Ik vond dit een erg leuke stage en het ging ook heel goed. Ik kreeg positieve feedback en sloot dit halve jaar af met een 7.5. Vervelend was dat mijn stage mentor na 2 dagen en 1 hele stage week ziek werd. Daarna kreeg ik een invaller. Dit vond ik in het begin wel irritant maar ik had gelukkig hier wel een klik mee. Het tweede half jaar kwam ik in groep 1. Dit leek mij ook hartstikke leuk en begon met veel goede moed. Alleen met deze stage mentor heb ik helemaal geen klik en ik voel mij totaal niet op mijn gemak. Hierdoor ben ik ook wat minder open en wat meer teruggetrokken. Na de eerste paar lessen die ik gaf kreeg ik alleen maar negatief commentaar. Na mijn derde stage dag zei ze tegen mij dat ik hard aan de slag moest want anders wist ze niet of het nog wel wat word. Dit vond ik helemaal niet leuk om te horen en ik begon tegen stage op te zien. Gelukkig ging het daarna wel de goede kant op en zag ze aan wel aan mij dat ik inzet toonde. Maar toch heb ik deze stage afgesloten met een 5.5. Elke keer als ik een les had gegeven zag ik al weer tegen het commentaar op, ook al ging de les best goed. Meestal benoemt ze ook alleen de slechte punten. Wanneer dit de volgende keer wel goed gaat benoemd ze dit niet maar heeft ze wel weer ander commentaar. Mijn studieloopbaan begeleider is op mijn derde stage dag in deze groep 1 ook langs gekomen. Het ging toen helemaal niet goed en daarom wil ze deze periode nog een keer komen. Hier baal ik best wel van en ik begin het idee te krijgen dat ik beter kan stoppen. Vooral deze laatste week heb ik helemaal geen motivatie meer terwijl ik het anders zo leuk vond om bijvoorbeeld lessen voor te bereiden omdat ik meestal vol ideeën zit. Verder lijkt het me nog een hartstikke leuk beroep en zou het ook nog graag worden maar ik heb het het gevoel dat de school en stage nu teveel druk op mij leggen. Aan de ene kant denk ik erover om te stoppen en lekker een jaar te gaan werken. Aan de andere kant wil ik wel door misschien dat ik nu gewoon door het bomen het bos niet meer zie maar dat dat later wel weer terugkomt. Ik zie er ook erg naar uit om een naar een andere stageschool te gaan.
Dit is een heel verhaal geworden en ik kan nu al zeggen dat het oplucht. Ik hoop dat jullie misschien een idee hebben wat ik het beste kan gaan doen.. Ik word hier echt een beetje hopeloos van ik en denk dat iedereen het beter doet dan ik...

[Digifemke]

Lang verhaal dat zeker! Wel een duidelijk verhaal. Misschien liggen de kleuters jou minder dan groep 4/5. Hoelang is het nog voor jou tot het einde van het schooljaar? Toch nog maar een paar weekjes?

Ik zou als ik jou was toch even doorzetten... niet alle stages en mentoren zijn even leuk. Je leert hier wel heel veel van. Kom op je kunt het wel!! En in de zomervakantie heb je alle tijd om erover na te denken

[Takkie]

Ja nog een paar weken inderdaad. Deze periode gaan we allemaal buiten lessen ontwerpen. Dit lijkt me aan de ene kant heel leuk maar ook heel lastig. Op zich vind ik kleuters wel hartstikke leuk. De dingen die ze allemaal doen in de kleutergroep spreekt me wel heel erg aan. Ik krijg alleen elke keer te horen dat ik enthousiaster en overdrevener moet zijn. Verder moet ik meer in 'kleutertaal' praten. In mijn vorige beoordeling kreeg ik vaak te horen dat ik een enthousiaste juf ben. Als opdracht van school moesten we ook een keer met een groepje een ochtend les geven op een andere school. Hier kreeg ik ook te horen dat ik enthousiast en overtuigd voor de groep sta. Ik vind het dus zo jammer dat dit blijkbaar niet zo is bij groep 1. Verder heb ik soms het idee dat het leidinggevende niet zo mijn ding is maar dat ik liever 1 op 1 met kinderen werk. Dit vind ik op stage ook het leukst als ik 1 op 1 met de kinderen aan het werk mag.

[Lespakket]

[NafNaf]

Als het werk je nog steeds leuk lijkt, zou ik zeker doorgaan! Je zult later nog wel vaker tegen mensen aanlopen waar je het niet mee kunt vinden en je moet een manier vinden om daarmee om te gaan. Het is zonde als jij straks het werk dat je leuk vindt niet kunt uitoefenen omdat je een stagebegeleider tegen kwam met wie je geen klik had! Kijk kritisch naar jezelf: met welke kritiek kun je iets en wat zie je zelf anders? Waar wil je aan werken? Vind je zelf dat je je best gedaan hebt en dat je verbeterd bent? Het is niet zo dat je je niets van je stagebegeleidster aan hoeft te trekken, maar als je zelf vind dat je goed aan het werk bent, is het wel makkelijker om alle kritiek te relativeren. En het is een opleiding en een stage he? Je hoeft het niet meteen perfect te doen!

[Takkie]

Dank jullie wel voor jullie reacties. Het is echt stom dat ik nu gewoon zo begin te twijfelen en zo raar gevoel in mijn buik heb.. Misschien moet ik er ook gewoon even doorheen. Ik heb het namelijk deze laatste periode nog heel druk met school maar ook met andere dingen waardoor ik mijn overzicht verlies. Het twijfelen is ook sinds een paar dagen. De laatste stagedag voor de vakantie ging eigenlijk heel goed. Ik mocht tot de kleine pauze lesgeven en ze was heel positief. Aankomende dinsdag mag ik de hele ochtend les geven dus ze heeft er wel vertrouwen in denk ik. Misschien moet ik ook wel gewoon alles was positiever bekijken en die lessen buiten gaan me vast ook lukken. Ik ben van nature nou gewoon geen echte ´leider´ zoals ze dat op school zeggen maar dat kan nog altijd komen! Hier was ik al bang voor dat ik hier tegen aan ging lopen voordat ik met de opleiding begon maar ik wou het toen toch proberen. Verder vind ik de druk die de school soms op je legt best groot. Je krijgt elke periode weer nieuwe opdrachten en dit is soms gewoon niet handig bedacht. Zo kregen we de eerste en tweede periode veel opdrachten voor de onderbouw. Maar als je dan in de bovenbouw stage liep had je pech en moest je dit uitstellen totdat je wel in de onderbouw komt. Maar nu krijgen we juist veel opdrachten voor de bovenbouw terwijl je daar niet meer zit. Verder vind ik het jammer dat je zoveel verplichte opdrachten en lessen moet geven. Ik snap dat dit moet omdat je dan op verschillende manieren leert les te geven en dat je ook veel te doen hebt op stage maar ik vind het zelf veel leuker om de dingen te doen die ze anders ook doen. Dus dat je overneemt wat de leerkracht anders zou doen als jullie mij snappen.
Verder hoop ik gauw mijn motivatie terug te vinden en dit jaar wel te halen. Misschien valt er binnenkort ook al een grote last van mijn schouder namelijk het halen van een rijbewijs. Dit kost mij namelijk ook veel tijd, spanning en energie.
Verder is mijn toekomstdroom niet perse voor de klas staan maar lijkt het me juist om binnen een school kinderen te helpen die extra steun nodig hebben. Aangezien je hier niet echt een opleiding voor hebt, heb ik voor de pabo gekozen.

[moimoi]

Daar is wel een opleiding voor - alleen niet op HBO niveau. Wel eens aan de opleiding onderwijsassistent gedacht? Is een MBO opleiding, maar als je graag kinderen wilt hebben, dan zou ik gewoon eens een open dag gaan bezoeken!

Ik vind t niet netjes van je begeleidster dat ze alleen de negatieve punten benoemd.

Ik zou zeker een keer een opmerking maken: "doe ik ook nog wel iets goed?". Misschien heeft je mentor het niet door hoe het op jouw overkomt.
Als je lief de kritiek aanhoort, dan voelt zij misschien niet aan hoe t bij jou binnenkomt.

Succes!

[miekiemousie]

Even off topic: De vraag 'doe ik ook nog wel iets goed?' Kan ook overkomen of je niet tegen kritiek kan. Tenminste, dat is mijn ervaring!

[Meester Mitchell]

Je kan inderdaad een gesprek hebben met je praktijkbegeleider maar zo'n heel officieel groot gesprek zou ik je echt afraden. Je vertelt dat je niet lekker in je vel zit door je praktijkbegeleider en niet door de kinderen. Wees blij dat het niet andersom is, je hebt goede feedback gehad en weet dus dat je 't kunt!
Een gesprek waar beide partijen gaan zitten (in dit geval jij met je begeleider) kan heel erg beklemmend overkomen voor je begeleider en dan voel je je misschien nog minder op je gemak.

Misschien een klein gesprekje tussendoor? Misschien lucht dat wel op.
Of zeg aan het begin van de les waar je aan wil werken, zeg dit duidelijk (zorg dat je het goed uitvoert) en vraag aan het einde of je dit goed hebt gedaan. Mocht ze dan met alleen maar kritiek komen vraag je ook gewoon wat de goede punten zijn. Het kan niet zo zijn dat er alleen maar slechte punten zijn, dat bestaat niet.
Vraag aan haar om een rijtje te maken met TIPS en TOPS, leg desnoods een blaadje voor haar neer waar ze het wel op MOET schrijven zodat ze niet onder de TOPS kan uitkomen.

Ik wens je heel veel succes en mocht je nog vragen of opmerkingen hebben horen we het wel van je!

[NafNaf]

Ik zou zeggen: rustig door blijven ademen en probeer zoveel mogelijk af te ronden voor de zomervakantie. Volgend jaar is weer een nieuw jaar. Volgens mij lopen we allemaal aan tegen die enorme berg opdrachten van de opleiding en dan moeten die opdrachten ook idd nog in andere jaarlagen gegeven worden. Dan is het moeilijk om het overzicht te houden. Na de zomer begint er gewoon weer een fris, nieuw jaar. En als je stagebegeleidster je steeds meer les laat geven, ziet ze heus wel vooruitgang lijkt me. Misschien kun je tussentijds een keer het beoordelingsformulier invullen en met haar overleggen wat al goed gaat en waar voor haar de grootste verbeterpunten zitten voor je eindbeoordeling? Dan heb je een redelijk overzicht van wat zij denkt dat je al kunt.

[Duifjaah90]

Ik heb je verhaal gelezen en ik herken hier heel veel van. Toen ik begon met studeren was ik zeer onzeker en verlegen in nieuwe situaties. Met de eerste opleiding (Pedagogiek) ben ik na 9 maanden gestopt en heb toen besloten om Pabo te doen. Dat eerste jaar heb ik niet gehaald, vanwege de stages, maar ben opnieuw begonnen, want dit is toch echt mijn passie. Het eerste half jaar op mijn huidige pabo had ik een hele leuke stage, ging het goed en leerde ik me een beetje open te stellen. Het tweede half jaar had ik zo'n mentor als jij nu. Ze gaf alleen maar aan wat wel niet goed ging, waar ik aan moest werken, enz. Positieve dingen benoemde ze wel, maar daar werd niet echt aandacht aan besteed. Ze gaf aan dat ik meer initiatief moest nemen, maar ik wist niet zo goed hoe. Ze kon het zelf ook niet zo goed vertellen. Ik heb toen gevraagd of ze een lijstje wilde maken met de dingen die ik al wel goed deed en waar nog verbetering in zat. Dit heeft ze toen gedaan. Ik had er zelf niet heel veel aan (er stond bijvoorbeeld op dat ik geen koffie voor haar had gehaald), maar dit kan jou misschien helpen. Dan heb je wat concrete voorbeelden, ook van buiten je lessen om.
Tenslotte wil ik nog zeggen dat je door deze stage niet moet opgeven. Het kan gewoon zijn dat je nog niet zo ontwikkeld bent in het open zijn/initiatief nemen, enz. Ik heb dit ook moeten leren en dat heeft me 'n aantal jaar gekost. Geloof me, je komt er echt wel. Ik doen nu een stage (precies een jaar na die 'rotstage') en mijn stagebegeleidster kan soms geen eens tips bedenken, omdat het gewoon goed gaat. Daarnaast is het nu vervelend, maar de kans is groot dat je straks wel een leuke stage hebt. Dit is althans mijn ervaring, van de 6 stagebegeleidsters had ik er 2 die waar ik niet zo goed mee op kunt schieten.
Bedenk ook wat je van de lessen vindt. Krijg je inspiratie als je in de les zit/door theorie? Dat is denk ik toch een teken dat het vak je ligt.
Ik zou verder gewoon zoveel mogelijk doen wat je stagebegeleider van je vraagt. Je hoeft nog maar 'n paar keer naar de stage. Probeer haar 'te vriend te houden' en zit het gewoon uit. Hou voor ogen dat je na de zomervakantie lekker opnieuw kunt beginnen. What doesn't kill you, makes you stronger

[Takkie]

Eventjes weer een berichtje van mij. En ik moet zeggen nadat ik er even door heen heb gezeten mijn motivatie weer helemaal terug heb gevonden. Ik heb nu weer 2 dagen stage gehad na mij eerste berichtje. De eerste dag ging mijn les heel goed waardoor ik weer wat meer motivatie kreeg. Toch was ik die dag niet helemaal mezelf omdat ik nog steeds in een dip zat. Maar een dag na stage begon ik weer allemaal leuke ideeën te krijgen. Gister is mijn mentor van school langs geweest en ze was heel erg blij verrast. Ze heeft wel drie keer op geschreven dat ik heel erg gegroeid ben! Dit was natuurlijk heel prettig om te horen. Verder begin ik steeds meer een klik met mijn begeleider te krijgen dit komt vooral door mezelf omdat ik steeds opener word. Ik weet van mezelf dat dit soms even duurt. Toen ik een gesprek had gehad met mijn mentor ging zei nog even met haar praten. De kleuters waren toen buiten en toen ze weer terug kwam hebben we het ook nog mondeling over mijn les gehad. Ik vond zelf dat de les nog niet helemaal goed ging, want dat was ook zo, maar dat mijn mentor van school wel vond dat ik erg vooruit ben gegaan. En daar was ze het roerend mee eens, mijn stage begeleider vond ook dat ik heel erg vooruit ben gegaan en dat ik veel opener ben. Na het bezoek en de feedback was ik een stuk vrolijker dus heb ook nog een hele tijd gewoon met haar gekletst over school. Het was een stuk ontspannender dan anders. Ik denk dat ik deze periode met een veel beter cijfer afsluit dan de vorige keer en voor dat cijfer heb ik dan ook extra hard voor gewerkt. Verder kreeg ik bij mijn mentor van school en ook mij mijn les 's middags (deze gaf ik aan groep 7) te horen dat ik erg positief tegen de leerling ben. Dus veel complimentjes en alles op een positieve manier zien, dit is natuurlijk erg leuk om te horen. Ik heb ook al weer helemaal zin om dinsdag en donderdag heen te gaan.

[Joke]

Takkie, ik ben hartstikke blij voor je. Zio zie je maar weer hoe belangrijk de juiste complimentjes op het juiste moment zijn.
Fijn dat je ze op een goed moment kreeg. Je komt er vast wel. Nu genieten van je vrije dag(en).

[Lespakket]

*waar is nou toch die like-knop als je hem nodig hebt!*

[Takkie]

Haha super grappig. Ik kwam net dit berichtje van 2.5 jaar geleden van mijzelf tegen. Wat gaat de tijd toch snel, inmiddels al weer in het vierde jaar van mijn opleiding. Het afstuderen is in zicht . Tijdens het studeren heb ik soms last van studie ontwijkend gedrag (zoals nu), dan zit ik hier nog even lekker rond te lezen en ideeën op te doen voor straks in mijn eindstage.