Ken je dat gevoel?

[sann]

ja ik ken het gevoel.

nu niet echt dat ik de verkeerde job gekozen heb want ik hou erg veel van mijn job, maar ik kan het te weinig lossen.
Zit momenteel zo dat er een collega ziek is, we hebben wel een vervanger maar een groot deel van haar taken zijn er bij mij bijgekomen. Zij geeft ondersteuning in een paar klassen en groep 7-8 wordt ontdubbeld voor frans door haar. Verder heeft zij uit groep 6-7 -8 een aantal leerlingen die het gewone niet aankunnen en aparte paketten krijgen.
Ik heb deze paketten er bij gekregen ( de vervanger doet de rest ) ipv de 4 uurtjes dat ik bij de kleuters ging ondersteunen heb ik nu 6 uurtjes ( werk nu dus wel voltijds ) voor al die paketten, die mijn collega normaal op meer uren deed.

Momenteel weet ik gewoon niet waar mijn hoofd staat, bij die paketten is het allemaal niet echt in orde. Dit komt dus op mijn schouders terecht.
Ik ben momenteel doodmoe, weet niet meer wat ik eerst moet doen, en als ik dan probeer me te ontspannen door een leuke activiteit te doen ( buiten de school ) dan zit ik in mijn achterhoofd wel de hele tijd aan school te denken. Ik kan het dus niet lossen

Wie heeft tips voor mij? Wie was vroeger ook zo, en heeft geleerd om dit van zich af te zetten? Hoe doe je dat?
Want ik voel zelf dat het zo niet verder kan.

sann

[jufHetty]

Wat goed Joke, dat je deze tekst en de bijbehorende websites uitgebreid noemt. En wat goed van de anderen dat ze hun vervelende gevoel hier uiten. Als beginner heb ik de bizarre ervaring opgedaan van een collega die zelfs in het geniep mij probeerde pootje te haken. Wat prettig voor mij dat er toen anderen waren die me te hulp schoten, maar het hakte er wel in. Nu ben ik zelf alert op startende collega's, een klein compliment kan al wonderen doen en diegene zal dan ook veel sneller even verzuchten dat het even tegen zit, wat de eerste stap naar een oplossing is.
Mijn vraag aan de starters is: waar is nog meer behoefte aan behalve een goede begeleiding en af en toe een bevestiging?

[miek]

Niet meteen al veel extra taken krijgen. Ik werk nu op een kleine school met dus ook een klein team en ik ben dus ook niet vrijgeroosterd van de extra taken. Ik merk dat ik dat erg druk vind met alles wat ik ook nog moet doen. Ik heb wel iets minder taken maar toch nog: sportdag, notuleren, carnaval, kamp, bewegingsonderwijs, speelplaats opnieuw inrichten, 4/5 mei, nieuwe spellingmethode. Allemaal wel heel leuk (behalve notuleren misschien maar dat hoort er ook bij) maar ook wel veel terwijl de gewone dingen in de klas ook nog extra tijd vragen bij mij (en misschien doe ik ook wel teveel en hoef ik niet meteen alles zo uitgebreid te doen, ik ben nu weer bezig met een rekenkastje).

[Joke]

@miek: Off topic, heb je dat artikel over het rekenkastje (oktober 2007 dacht ik) in het praxisbulletin al gelezen? Heel veel praktische raadgevingen en ideeën. Ik had het geloof ik al eens ergens genoemd.

[miekiemousie]

Wat ik meer en meer merk, af en toe de bevestiging en waardering doet goed. En dat geld niet alleen voor startende leerkrachten. Heel simpel, mijn kleuterbouw collega en ik hebben kinderen van de klas van een zieke collega een paar dagen opgevangen. In principe worden de kinderen verdeeld over 1-4. Maar om de groepen 3/4 te ontzien hebben we ze verdeeld over 1-2. Als je dan van GEEN enkele collega een simpel dank je wel krijgt, doet dat je toch veel. Het is zo weinig om te zeggen, maar het doet al veel. Ik merk dat in het onderwijs soms te weinig simpel dank je wel wordt gezegd.

[Kraplapje*]

Soms wel, vooral als ik als stagiaire van die flutklusjes moest doen.
Of lange dagen maakte met veel nakijkwerk en nawerk.

Maar, het lesgeven zelf brengt weer tot 't punt dat ik het top vind.
Ook de relaties met de kinderen, geeft me een warm gevoel.

Maar ja, soms ook niet, dan zit ik eraan te denken om alsnog iets anders te kiezen.
Maar wat?

[Joke]

[miekiemousie]

Ik merkte het van de week bij Heppie ook weer. Als team hadden we een sfeer opgezet van warmte met het gevoel van dank je wel. De kinderen waren zo beleefd en zeiden zo aardig alsjeblieft en dankjewel. Het was geen moeten, maar gewoon een sfeer waarbij het paste. Niks geforceerd, maar gewoon leuk. Ik genoot hier zo van, gewoon bedanken als iemand iets leuks voor je gedaan heeft.

Bij ons op school hebben we met de kinderen een bedankjel. Dit maakt de kinderen hier ook bewust van. Gewoon even zeggen als je iets fijn vind. Ik merk dat hier hierdoor veel vaker door de kinderen gebeurd. Ik ben er blij mee!

[FartherAway]

Ik moet nog aan de pabo beginnen (3e jaars OA) en heb nu zelfs het gevoel al eens, haha! Ik zie en hoor ontzettend veel van leerkrachten en als ik me dan bedenk wat ik allemaal nog moet leren en wat ik later allemaal moet doen, vraag ik me af waar om ik dit nog wil.
Het is het blijkbaar allemaal waard, want ik wil toch nog steeds ontzettend graag door naar de pabo.

[jufHetty]

Het glas is halfvol of halfleeg, en bij het werken met kinderen zijn er al snel veel lichtpuntjes te vinden! Ook moet je maar eens letten als beginner op leerkrachten die plezier hebben in het werk, zelfs na jaren. Dan kom je er vast snel achter hoe zij dat voor elkaar krijgen. Vraag hen tips, zulke mensen zijn goud waard en ik weet dat uit mijn begintijd nog goed.

[Joke]

In mijn begintijd had geen enkele leerkracht die ik tegenkwam dat gevoel geloof ik.

[Geoffrey]

[Kraplapje*]

Soms, vooral als ik er met lessen even niet uitkom.
Of we als 'leerkracht' weer eens de pispaal in 't nieuws zijn.

[Linda_M]

Als ik na 3 jaar nog geen baan heb denk ik dat wel eens ja. Maar dat heeft niet echt met mijn eigen kunnen te maken.
Meer met de stichtingen die nu alles dicht gooien.
Denk je dat je lekker aan het netwerken bent voor vervangingen, hebben ze ineens gigantische tekorten en komen er de meest belachelijke regels...
Hm ik kon deze ook wel plaatsen in ik erger me aan

[MeesterP]

Haha, ik herken het wel hoor. Het is mijn eerste jaar en heb een goede coach en het gaat ook allemaal lekker. Heb wel een pittige groep, maar soms heb je wel eens een dag... dat ik tegen mijn collega zei: 'Ik ga heerlijk achter de kassa zitten, piep piep piep...... vervelende klant? Is binnen 3 minuten toch weer weg'. Maar goed, dat zal ook niet alles zijn. De volgende dag weer met goede moed beginnen en dan is het ook weer geweldig!