problemen in mijn lio-update: Lio is gestopt

[Juf Wilma]

[jufHetty]

Wilma, ik leef met je mee en vele anderen ook, denk ik.
Fijn dat je zo'n goed plan kon maken. Wacht rustig af en maak jezelf intussen blij met de zon, een gezellige activiteit of een mooie bos bloemen, voor jezelf!!

[Juf Wilma]

Ik heb het afgelopen jaar een nieuwe passie ontdekt: Opels, het Opel-forum en de Astra Tuning Club :d
Vrijdag gaan we met 28 mannen en vrouwen naar de Opel-fabriek in Bochum. Dit is door mij en mn vriend georganiseerd.
Ik word elke keer zo blij als ik een berichtje daarover krijg en daarmee bezig ben. Hebben laatst een meeting gehad en voelde me zo ontspannen en vrolijk, dat had ik lang niet meer gevoeld. Kan daar echt met volle teugen genieten en mezelf zijn
Op de een of andere manier ben ik juist deze week enorm ontspannen, terwijl ik toch gespannen zou moeten zijn
Liep net dansend door de kamer

Ik vind dat wel raar, zo ken ik mijzelf niet, bleef altijd erg lang ergens mee lopen en kon dingen echt niet van me afzetten...
Ik zie dat als teken dat ik steeds beter mijn gevoel een plaats kan geven en er niet mee blijf lopen
Als ik bericht krijg vanuit de pabo zal ik wel weer gespannen zijn, maar ik kan het ook echt van me afzetten
(krijg ook geen hoofdpijn van t ongemerkt onderdrukken)

[Juf Wilma]

Tja, helaas heb ik weer een nieuwe update...
Vandaag heb ik een mail gehad waarover ik vrijdag op school een gesprek zal hebben
(wat heb ik daar geen zin in, gelukkig wil mijn vriend wel mee)
We staan nu op een moment dat we moeten beslissen of we doorgaan of stoppen.
Ik wil heel graag verder en op de pabo zien ze zit ook,
MAAR, zij hebben hier grote vraagtekens bij en vragen zich af of dit verstandig is...

Met andere woorden: zij zien het niet meer zitten met mij

Mijn gevoel is nu behoorlijk negatief en hyper. (voel me best wel een mislukkeling en vraag me af hoe mn toekomst eruit gaat zien) Wat voor mij wel heel duidelijk is, is dat ik niet verder wil op deze pabo als ik al verder kan gaan met de pabo. Van andere pabo's heb ik al begrepen dat het best lastig is om op een andere pabo verder te gaan.
Ook weet ik niet of dat nu goed is...
Als ik niet verder ga met de pabo...wat dan???
*onderwijsassistent: daar schijn je een verkorte aangepaste opleiding voor te kunnen volgen als je al 3 jaar pabo hebt, maar is er werk in te vinden??
*gastouder: doe ik nu 2 dagen per week en dat vind ik erg leuk, maar fulltime zie ik echt niet zitten
*bij een kinderdagverblijf: kan ik daar zo aan het werk of moet ik dan eerst nog een opleiding (verkort?) doen? en blijft dit leuk/uitdagend?

Bij de laatste 2 ben ik bang dat ik dan juist het leren aan kinderen en de individuele hulp enorm zal missen!!!

Ik ga eerst maar eens een nacht erover slapen, morgen weer werken en ondertussen bedenken wat ik vrijdag wil zeggen en doen

[Doeda]

Hoi Juf Wilma

(Helaas) herken ik heel veel in je verhaal. De Pabo ziet het bij mij ook niet meer helemaal zitten om precies dezelfde punten als jij... (zelfvertrouwen, overzicht, orde etc). Wat dat betreft voel ik me heel machteloos. Ik wil zo graag (IK ZAL EN MOET JUF WORDEN) maar ik heb het idee dat ik er zo weinig aan kan doen...

Misschien is een andere Pabo gaan doen wel een optie. Een klasgenoot van mij zat vorig jaar op een andere Pabo. Zij zat toen in het 4e jaar maar haar LIO was gestopt omdat het niet goed ging. De Pabo zag het met haar ook niet meer zitten. Ze hadden zelfs gezegd dat ze maar voor een andere beroep moest gaan kijken. Toen is ze naar de Pabo gegaan waar ik op zit en zit ze nu in het derde jaar. Haar coach heeft aangegeven dat het hartstikke goed gaat en dat ze zeer snel haar LIO mag gaan doen... En dit in tegenstelling tot wat ze te horen heeft gekregen op die andere Pabo. Natuurlijk is elke situatie weer anders maar ik wil alleen zeggen, geef de moed niet zomaar op!

Nog een tip, misschien kan je er wat mee...
Schrijf voor dat gesprek vrijdag op wat jij wilt zeggen en wilt laten weten aan de mensen van de Pabo. Op die manier is de kans kleiner dat je wordt ondergesneeuwd in het gesprek en dat je na het gesprek buiten staat en denkt ''oh dat had ik eigenlijk willen/moeten zeggen!''.

Veel succes ermee!

[Joke]

Juf Wilma en Doeda, sterkte met jullie keuze. Misschien dat alles er weer beter uit gaat zien.
Je bent nu jezelf niet en dat merken kinderen ook.
Heb je altijd al moeite met lesgeven gehad, want dat zou een indicatie kunnen zijn.
Anders is het gewoon onzekerheid en dat kan echt weer goed komen.

[Juf Wilma]

Ik heb vrijdag het gesprek gehad op de pabo.
Daaruit is gekomen dat zij mij het advies geven om te stoppen met de pabo (zoals verwacht).
Na het gesprek heb ik het er over gehad met mijn vriend (die ook bij een deel van het gesprek aanwezig was) en met mn ouders en broertje.

Eigenlijk had ik al vrij snel het gevoel dat ik er nu ook aan toe ben om te stoppen.
Ik heb keihard gewerkt en er heel veel energie ingestoken, maar wat ik nu nog mis kan ik nu niet zomaar leren.
Er zijn geen trainingen of truukjes voor, het is iets dat in de loop van de tijd moet ontwikkelen.

Ik mis het 'fingerspitzengefühl' wanneer en hoe je moet ingrijpen bij ongewenst gedrag. Hierdoor zijn de kinderen me steeds een stapje voor. Ik weet goed wanneer ik moet reageren en wat ik moet doen, maar het komt er niet, of te laat, uit. Daardoor ben ik niet geschikt om voor een groep te staan en zal mij dat veel te veel energie kosten.

Mijn plan is nu om zo snel mogelijk MBO onderwijsassistent niveau 4 te halen.
Een vriendin van mij heeft dat 2 jaar geleden in 8 weken gedaan toen ze eind pabo 3 gestopt was.
Daarna wil ik aan het werk als onderwijsassistent (hoop dat er banen te vinden zijn;)).
Over een aantal jaar hoop ik dan in deeltijd de pabo wel af te maken en verder te gaan richting RT/individuele hulp.
Mijn droom heb ik dus nog niet helemaal losgelaten, maar ik ga ook wel kijken wat er verder voor mogelijkheden zijn.

Vanuit de pabo kreeg ik ook een heel aantal complimenten mee voor mijn inzet, motivatie, gedrevenheid, dorzettingsvermogen en de kwaliteit van mijn verslagen. Ook zitten mijn lessen goed in elkaar en kna ik de studie en het beroep cognitief heel goed aan)

Als ik dat 'fingerspitzengefühl' wel had gehad, had ik zonder veel moeite het diploma kunnen halen...
Ik ben volgens de pabo heel geschikt om als RT-er oid aan het werk te gaan, en moet ik echt verder in het werken met kinderen (individueel of in kleine groepen). Ook het ontwikkelen van lesmaterialen vonden ze wel iets voor mij.

[Joke]

Heel jammer voor je dat je dromen niet rechtstreeks vervuld zullen worden, maar er leiden meer wegen naar Rome hoor. Je bent nog steeds niet voor het onderwijs afgeschreven. Zoals ik je heb leren kennen op het forum ben ik het helemaal eens met de rest van de beoordeling (de complimenten dus). Succes met je nieuwe opleidingskeus.
Misschien kun je met je opleiding bij een CED terecht om het een en ander te ontwikkelen.

[lindajuf]

Jeetje Wilma, dat is een verhaal! Want ontzettend moeilijk voor je. Maar ook ontzettend moedig dat je deze beslissing neemt. Het is een droom loslaten zeg maar.. Goed dat je er voor wilt gaan, dan maar via een andere weg. Ik denk dat als je een paar jaar verder bent, je veel meer aan kunt en misschien wel 'het gevoel' hebt... Bij mij gaat het overigens goed. Ben nog steeds erg moe en het vreet energie. 4 dagen inval nu maar dat is ook echt zat! Ik hoop dat het minder wordt. Het voor de klas staan gaat wel super. Maar heb ook een hele fijne groep! Heel veel sterkte en succes alvast met je verdere verloop/ ontwikkeling.

[lucia]

Het zijn lastige tijden voor je geweest, Wilma. Je hebt wat mij betreft een heel aantal erg belangrijke kwaliteiten laten zien
waaronder enorme gedrevenheid en een prijzenswaardig doorzettingvermogen!
Deze eigenschappen zullen je waar dan ook, altijd goed van pas komen..........
Ik wil je het beste wensen met de keuze die je nu gaat maken.