Ik had vorig jaar zo'n kind. Het kind mocht in ieder geval niet bij voorbaat zeggen: Dat kan ik niet, dat wil ik niet
Vaak paste ik mijn eisen voor haar aan en dat gaf ik ook duidelijk aan. Ik ben trots op jou als.... In eerste instantie stelde ik erg lage eisen die ook voor haar haalbaar waren. Zo kon ik steeds iets meer vragen.
Verder had ik voor haar dezelfde regel als voor iedereen: als je echt niet meer kunt mag je even gaan zitten of bijvoorbeeld lopen in plaats van rennen. Dat was bij haar dan vaak wat eerder, maar niet direct zoals ze van te voren jarenlang mocht.
Wat ik bij iets nieuws dat ze niet wilde / durfde vaak deed was dat ik als de rest was gaan aankleden met haar nog even een paar minuutjes extra oefende zodat ze er wat meer vertrouwen in kreeg.
Na een tijd begon ze het op haar manier zelfs leuk te vinden. En moeder en kind waren dolblij toen op het rapport de bolletjes van inzet eindelijk op voldoende kwamen. De vaardigheden niet, maar gelukkig waren ze hier al heel trots op en ik heb gehoord dat de lijn zich in groep 7 gelukkig doorzet!
