Autisme en hoogbegaafdheid

[IngeD]

Hey allemaal, zijn hier mensen die ervaring hebben met kinderen die en autisme hebben en hoogbegaafd zijn?
Ik kom het op mijn werk steeds meer tegen en ben benieuwd naar ervaringen hoe jullie hier mee om gaan.
Let je bijv. erg op je taalgebruik tegen deze kinderen?

Waar ik vooral tegen aan loop, is dat deze kinderen vaak 'moeilijke'/volwassen woorden gebruiken, en dat ik niet zeker weet of ze deze wel begrijpen. Als ik bijv. aan ze vraag wat het betekent, weten ze dit meestal wel uit te leggen, maar in hoeverre praat je dan zelf in 'deze taal' tegen hen?
Of blijf je ze gewoon aanspreken op hun 'kalenderleeftijd'?

Bij een gezin begeleid ik een jongetje dat erg hoogbegaafd is, maar op sociaal emotioneel gebied onder zijn niveau presteert om het zo maar even te noemen.

Op welke leuke, speelse manier kan ik hier extra aandacht aan besteden? Het gaat om een zes jarige (groep 2).

Ben benieuwd naar jullie ervaringen/tips!
Alles is welkom..

Misschien heeft iemand nog leuke werkbladen over gevoelens om dat onderwerp bijv. bespreekbaar(der) te maken?

Of weet iemand leuke tips m.b.t. sociale-emotionele ontwikkelingen en dingen hiervan tekenen? Bijv. een dag doorspreken en hierbij tekeningen maken? Ook hierin zoek ik afwisseling...!

[storm]

[miekiemousie]

[jolienkok]

[juf mama]

@IngeD:
Ik denk dat het erg moeilijk is een antwoord op je vraag te geven, omdat geen twee autisten hetzelfde zijn. Je geeft aan dat het jongetje 'erg hoogbegaafd' is. Is er een intelligentieonderzoek geweest waar dit ook uitkwam? Bij autisten geven dit soort onderzoeken vaak een vertekend beeld. Niet-Asperger autisten hebben vaak een disharmonisch profiel, oftewel een groot verschil in deeluitkomsten bij zo'n test. Deze deeluitkomsten geven houvast over wat een kind op welk gebied wel of niet aankan.

Voorbeeld uit de praktijk: mijn zoon is getest: gemiddelde uitkomst: 116 (meer dan gemiddeld). Disharmonisch profiel. Deelscores van 107 (gemiddeld), maar ook van 121 en 124 (begaafd). Binnen de deelscore waar in totaal 107 uitkwam (verbale intelligentie) scoorde hij maar op 1 ding minder dan gemiddeld en dat is het verwerken van verbaal aangeboden informatie. In dit geval betekent de uitslag dat mijn zoon meer dan gemiddeld intellingent is en dat dat aan zijn babbel best te merken is, maar dat hij tegelijkertijd de (verbale) instructie van de juf niet kan volgen. Er moet dus veel gevisualiseerd worden. Je zou hem erg tekort doen als je hem aanspreekt als iemand van meer dan gemiddelde intelligentie, want dat klinkt dan echt als Chinees voor hem, terwijl je hem net zo goed tekort zou doen als je de stof die hij verwerken moet te makkelijk maakt, want hij is slim genoeg om met pittige opdrachten uit de voeten te kunnen.

Snap je een beetje waar ik naartoe wil?

Verder ben ik het niet eens met de reactie van jolienkok. Het is waar dat tot nu toe werd aangenomen dat zo'n 80% van de autisten minder dan gemiddeld intelligent is, maar die cijfers worden ook aan alle kanten onderuitgehaald omdat blijkt dat meer dan gemiddeld intelligente autisten vaak niet als autist (h)erkend worden. Soms is het zelfs zo dat de eigenaardigheden die zij vanwege het autisme hebben geweten worden aan het hoogbegaafd zijn en het daardoor geen aansluiting vinden (wat jij eigenlijk ook al aangaf). Goed om te weten: je kunt iemand niet zomaar als autist bestempelen, zelfs de huis- en kinderarts mogen niet meer dan doorverwijzen en alleen een psychiater mag na veel en gericht onderzoek een diagnose stellen. Het is dus nogal wat om er van uit te gaan dat men er naast zit of symptomen verwart.

Daarnaast is het zo dat je in het reguliere onderwijs JUIST met de groep gemiddeld tot hoogbegaafde autisten het meest te maken krijgt, de minder begaafde groep gaat over het algemeen immers naar speciaal onderwijs. Juist omdat het weinig voorkomt is het zo belangrijk ervaringen uit te wisselen. Ook deze kinderen hebben immers recht op goed onderwijs!

[jolienkok]

De cijfers over autisme zijn op basis van recente epidemiologische studies uit het buitenland en kunnen ook voor Nederland gebruikt worden, aangezien autisme overal ter wereld in vergelijkbare mate voorkomt.
Nu heb ik via de media vernomen dat rekenen niet het sterkste vak is van de meeste leerkrachten, maar ga er maar vanuit dat op grond van deze cijfers één enkele persoon niet zo veel mensen kan tegen komen die En hoogbegaafd zijn (2%) En autistisch zijn.
Uiteraard ben ik het met Amna eens dat ALLE kinderen recht hebben op onderwijs.
Gelukkig is er voor kinderen met autisme een rugzakje. Wij hebben er ook één op school. Geweldig hoe goed dat geregeld is. Een begeleider die de leerkrachten komt uitleggen hoe het in elkaar steekt en hoe te handelen en een docent die een cursus heeft gevolgd allemaal als gevolg van het rugzakje.
En nu de gezonde hoogbegaafde kinderen nog.
Het wordt hoog tijd dat er passend onderwijs komt en dat ouders niet langer met hun kinderen hoeven te leuren.
Het wordt hoog tijd dat hoogbegaafde kinderen die door het voor hun inadequate onderwijs diepe schade hebben opgelopen RECHT krijgen op gratis opvang.
Op dit moment is er alleen een particuliere opvang voor vele ouders is dat niet op te brengen. Ondanks dat moet men werken met een wachtlijst.
En dat is iets waar een welvarend land als Nederland zich zeer diep voor zou moeten schamen.

[jufmaaike]

Toch vind ik het dan wel heel toevallig dat 2 vrienden van mij en hoogbegaafd zijn en asperger hebben. Dit is bij beiden (het is overigens een stel) vastgesteld na allerlei onderzoeken en hebben voor asperger en hoogbegaafdheid een officiele diagnose.
Op basis hiervan en de kennis die ik er zelf van heb trek ik jouw cijfers dus toch echt in twijfel, Jolien.

Om even op de vraag van de topicstarter terug te komen: ik denk dat je vooral niet te makkelijk moet gaan praten als een kind je prima begript. Mijn ervaring met autisten is (meer dan alleen die vrienden van me dus) dat je heel duidelijk moet zijn en dat sociaal emotioneel gebied moeilijk begrepen wordt. Ze voelen niet aan wat anderen denken. Iets aanvoelen is dus erg moeilijk, maar je zou wel kunnen kijken naar signalen die mensen geven die een autist wel kan begrijpen.
Ik zal eens met die vrienden van mij het erover hebben om te kiojken of zij nog specifieke tips hebben.

[Robje]

[jolienkok]

Misschien moet ik dan toch eerst jullie kalender leeftijd vragen voor ik kan reageren.
Uit de reacties hier blijkt klip en klaar dat hoogbegaafde kinderen niet in goede handen zijn binnen het Nederlandse onderwijs.
Gelukkig ben ik nog lang niet aan mijn pensioen toe kan kan ik op mijn werk nog heel veel hoogbegaafde kinderen de steun geven die ze zo bitterhard nodig hebben in een wereld waar men kennelijk elkaar niet kan verstaan.

[Patrick]

Ondanks dat dit een oude topic is wil ik toch wederom reageren op 2 zaken. De inhoud en de wijze waarop er door bepaalde personen gesproken wordt.

Allereerst op de inhoud. Er wordt hier iets aangedragen, waar ik mij niet helemaal lekker bij voel. Want als er mensen zijn die weten wat autisme inhoudt, kun je ook wel weten wat hiervan de punten zijn. Met name op communicatief gebied wordt er veel in deze topic anagedragem De wijze waarop wij een autist moeten aanspreken?
Als het kind moeilijke woorden gebruik, moeten wij onze taal hierop aanpassen, zo iets in die richting werd er verteld. Daar ben ik het absoluut niet mee eens. Het is niet enkel de context, maar ook de taalvaardigheid die een autist in de weg kan zitten. Het wil niet zeggen, dat als hij/zij moeilijke woorden gebruikt ook weet wat deze precies betekenen. En wij willen duidelijkheid en structuur in het gesprek aanbrengen? Lijkt mij niet kunnen als er door deze "verwarring van woorden" uit wordt gegaan dat je dan altijd op het niveau en dus ook beleving van het kind spreekt.

Ik heb zelf al 2 jaar met meerdere aspergers te maken, en tevens ook PDD-NOSers. Mooie woorden vliegen om de oren, maar als je dan kijkt naar de passieve woordenschat, zul je merken dat alles behalve wat er eerder werd aangedragen (betreft de taal) waar zal zijn. Ook als het kind hoogbegaafd blijkt te zijn.
De cijfers klinken leuk en aanrdig. Maar dat is slechts van de geregistreerde gevallen. Merendeel is nog niet eens vastgesteld. Want die kunnen mede dankzij de geweldige begeleiding vanuit de scholen en dus ook onze supercollega's vooruit. Vaak spreek je dan niet over de zwaarste gevallen, maar vallen wel onder de categorie! Er kan niet altijd sprake zijn van een belemmering omdat het een autist is. Bekijk het dus altijd per kind en ga nooit uit van de algemen cijfers!

Ten tweede wil ik hier nog even naar verwijzen: viewtopic.php?p=167884#p167884
Ik hoop dat iedereen zich bewust is van het doel van dit forum. En ik blijf niet in herhaling vallen. Als er mensen zijn die dit al te moeilijk vinden, kan ik dus ook niet ge(s)gaafd noemen. Graag aandacht hiervoor!!!!

[jolienkok]

http://www.autisme-nva.nl/autismealgeme ... 1182792426

[Patrick]

Als je mijn bericht goed hebt gelezen, en dus ook mijn inzet op dit onderwerp: Lees je ook dat ik het heb over de praktijk en dus de geregistreerde gevallen!

Verder vind ik het niet nodig op enkel een link te reageren. We hebben het immers over de combi hoogbegaafdheid en autisme. Dus hoe gaan we daar mee om in de klas. Blijkt toch dat de meerderheid aangeeft dat er veel verschillen zijn, en je er dus ook gedifferentieerd mee om moet gaan in de klas. Er werd immers gevraagd naar ervaring en niet zozeer direct wat de cijfers aangeven!

[jolienkok]

[Swinta]

[quote="jolienkok

Ervaring leert dat autisme in de meeste gevallen als sneeuw voor de zon verdwijnt als een kind op eigen niveau onderwijs krijgt en dus niet langer in zijn/haar ontwikkeling wordt geblokkeerd. Het lijkt dus zinvol eerst passend onderwijs te bieden alvorens symptomen ook als ze door een psych. gelabeld zijn te behandelen.[/quote]

Hier ben ik het niet mee eens. Ook al krijgt mijn zoon passend onderwijs, zijn autismekant blijft hij houden hoor. School krijgt inderdaad minder zijn autikant zien, maar dat wordt thuis ruimsschoots ingehaald.

[Jamar]

Jarenlang heb ik de autistische trekjes van mijn zoon toegeschreven aan zijn hoogbegaafdheid en de slechte begeleiding die er op dat gebied is. Tot duidelijk werd dat hij die autistische trekjes altijd en overal heeft. Onder peers, op school, thuis, op visite, nou ja, overal. Inmiddels is hij uitgebreid psychiatrisch onderzocht en heeft hij de diagnose 'klassiek autisme'.
Hij gebruikt ook volwassen taal, maar begrijpt dat ook echt. Je hoeft hem echt niet te benaderen volgens zijn kalenderleeftijd (9 jaar), want dan voelt hij zich niet serieus genomen.

Wat ik hier maar weer mee wil zeggen: elke hb-er, elke autist, zelfs elk mens is anders. Richtlijnen kunnen een steuntje zijn, maar niet meer dan dat. Mijn zoon kan sociaal ongelofelijk blunderen, maar sociaal gedrag van anderen kan hij feilloos aanvoelen en beoordelen. Hij 'bestudeert' zijn klasgenoten en de juf en weet haarfijn aan te geven waar de problemen zitten. Wie op wie reageert en waarom. En uit navraag blijkt hij het ook echt door te hebben en te snappen. Daardoor heeft hij op sommige gebieden een vreselijk volwassen kijk op situaties, terwijl hij zijn eigen gedrag daar niet op kan aanpassen. Dat is heel verwaarend, want waarom ziet hij wel dat een bepaald kind misbruik maakt van vriendschap, terwijl mijn zoon hetzelfde doet en dat niet ziet.

De cijfers van jolien kok zeggen mij weinig. Tot nog niet zo heel lang geleden had men nog niet eens in de gaten dat autisme ook kon voorkomen bij mensen met een gemiddelde tot hoge begaafdheid, dus dat in die groep nu de diagnose ineens vaker gesteld wordt lijkt me logisch. Begaafdheid en autisme zijn losgekoppeld, terwijl in de begintijd van het autisme die twee dingen bij elkaar hoorden.

Maar, om terug te komen op de openingsvraag: ja, ik spreek mijn zoon aan op het niveau dat hij zelf in zijn taalgebruik heeft. Met daarbij wel in mijn achterhoofd dat hij door zijn autisme soms ineens dingen op een veel 'simpelere' manier uitgelegd moet krijgen.