door Hermione op 26 aug 2003, 10:23
Er is al veel genoemd, maar overige verwachtingen van deze stagiaire:
- door teamleden direct aangesproken worden op je functioneren en niet aan het einde van je stage, via je mentor en bij de beoordeling. Dan is het te laat om nog zaken bij te kunnen stellen. Ik vond het bijv. erg vervelend dat bepaalde aspecten van mijn gedrag (waarvan ik dacht dat het gewoon was) bij een aantal mensen verkeerd vielen én dat die mensen mij daar niet op aanspraken, zodat ik door bleef gaan;
- eventuele handleidingen en protocollen voor gedrag binnen het team, met ouders en naar leerlingen toe krijgen (al gaat het maar om dingen zoals: 'als je als enige met een leerling in het lokaal bent, blijft de deur altijd open');
- beoordeeld worden op zowel inhoudelijke als gedragsaspecten vind ik op zich prima. Ik weet van een stagiaire die (als hij er eenmaal was) prima lessen kon draaien, maar zich constant en ook na erop aangesproken te zijn niet aan de duidelijke regels hield (zonder bericht afwezig zijn, te laat komen, roken op school, kleding/uiterlijke verzorging, zeer slordig omspringen met schoolmateriaal, ouders uit de hoogte aanspreken, zich te proberen onttrekken aan alle niet-lestaken etc.) dat hij vriendelijk verzocht werd de stageschool te verlaten en dus geen beoordeling kreeg - naar mijn mening terecht.
- belangrijke dingen over de leerlingen van je stageklas verteld krijgen (ik had ernaar gevraagd, maar kreeg bijv. niet te horen dat de moeder van een meisje overleden was en heb toen wat ontactische dingen gedaan);
- duidelijkheid over wat wel/niet gewaardeerd wordt. Dit klinkt misschien vaag, maar als stagiaire had ik vaak het gevoel me te veel te bemoeien met de lessen van mijn mentor en dan vond hij me weer te passief. Anderzijds ruimde ik wel eens zijn puinhoop op en dan was ik weer te actief. Het is misschien mijn fout dat ik niet goed kan aftasten wat wel of niet wenselijk is, maar het verschilt ook per mentor en groep;
- toegang tot materialen, faciliteiten en informatie waartoe het team ook toegang heeft, in die mate die nodig en nuttig is voor je stage. Klinkt simpel, maar als je bijv. niet eens op school een handleiding mag kopiëren waar je een les uit gaat geven en die handleiding ook niet mee naar huis mag nemen, is dat vervelend. Als je niet de verslagen mag zien van een oudergesprek waar je niet bij mocht zijn, terwijl daarin is aangesproken dat een bepaalde leerling op een bepaalde manier aangepakt zal worden, en dat wordt je evenmin verteld, is dat niet juist.
- voldoende ruimte krijgen om opdrachten van de Pabo uit te voeren en, als dit niet mag/kan ('verhalend ontwerp? Nee, dat kan bij ons echt niet.') steun richting opleiding en bij vervangende opdracht;
- op stagedagen een veilige, afsluitbare plaats krijgen voor je persoonlijke eigendommen zoals laptop en portemonnee;
- verteld worden over praktische zaken (bijv. niet alleen 'hier staat de koffie, neem zoveel als je wil', maar ook het bijbehorende 'hou zelf bij wat je ongeveer gebruikt en gooi per bakje x eurocent in de pot, dat doen we meestal eens per week'); en
- ik hoop dat een mentor beseft dat zaken die voor hem of haar vanzelfsprekend zijn, dat voor mij niet hoeven te zijn. Het kan gaan om niet allerlei soorten afspraken op school, maar ook om kleine weet-dingen. Vanwege de vanzelfsprekendheid kan de mentor natuurlijk ook niet alles overbrieven, maar dan verwacht ik wel begrip als ik bepaalde dingen niet weet of anders doe. Bijv.: als iedereen binnen het team weet (maar deze stagiaire niet) dat de conciërge graag wil dat gebruikte koffiekopjes op aanrecht X worden geplaatst , dan moet de mentor mij niet al te boos aankijken wanneer hij een vuurspuwende conciërge langs heeft gehad omdat ik ze in de vaatwasmachine heb gezet, want inruimen is een Taak van de Conciërge);
- duidelijk maken of, wanneer en op welke wijze een stagiaire contact met de mentor op kan nemen. Soms is het handig of noodzakelijk om buiten de stageuren om even iets te bespreken, maar of dit mogelijk is moet de mentor bepalen.
Wat nog meer? Ik denk dat als basis een open gesprekshouding erg belangrijk is, en de tijdige kans om 'fouten' te verbeteren. Een stagiaire moet ook fouten mogen maken, vind ik. Als je al zo perfect was, was de Pabo overbodig.
Yosz, wat ik me afvraag: ging de beoordeling van je lessen en van (kennelijk) je stage als geheel op dezelfde punten? Hoe is dat dan door de opleiding opgepakt? Die moeten toch ook opkomen voor hun stagiaires als er iets niet pluis is?