Wat moet ik doen?!

[tutje1990]

Hallo,

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen met stage..Ik loop stage in groep 8 sinds 11 weken. Ik moet momenteel nog 10 weken in deze groep en daarna ga ik naar een andere groep..maar ik zie het niet echt zitten!

In het begin van de stage is zowel gebleken als zelfs uitgesproken dat de meeste leerkrachten eigenlijk geen stagiaires wilt hebben. 1 van die leerkrachten heeft dat tegen mijn medestudent gezegd. Ik zelf heb momenteel groep 8, een erg drukke klas waar zelfs mijn mentor van zegt dat het heel erg is. Dit zeggen ook alle leerkrachten. Als ik met mijn reken en leesgroepje werk gaat het 9 van de 10 keer fout. Ze zijn aan het kletsen, doen niet serieus mee. Straffen en belonen werk niet, op een aardige of felle manier reageren niet. Bij andere lessen lopen de leerlingen over me heen. Ik krijg geen respect van me, waardoor ik me erg onzeker voel. Mijn zelfvertrouwen is niet zo hoog en in deze groep 8 wordt het met de dag minder. Soms zit er een goed lesje tussen maar dat is afgelopen 11 weken misschien 4 keer geweest. 2 leerkrachten hebben al moeten inspringen tijdens mijn les omdat hun eigen les verstoord werd. Ik heb vorig jaar speciaal onderwijs gehad, maar dat ging me een stuk beter af!
Mijn mentor wilt me wel helpen maar alle tips die hij mij geeft, werken niet. (Zelf werken de leerlingen bij hem ook niet zo goed, het duurt ook bij hem veel tijd voordat het stil is etc.) Zelfs als hij de leerlingen waarschuwt voordat ze met mij gaan werken niet. Natuurlijk enkele leerlingen uitgezonderd.

Maar nu heb ik vandaag uitgesproken tegen mijn schoolopleidster hoe ik me voel; erg onzeker, alsof er over me heen woord gelopen, geen motivatie en denk er zelfs aan of dit wel de opleiding voor me is! (terwijl ik de lessen voorbereiden en het uitvoeren wel leuk vind, tot het moment dat ik het moet uitvoeren). Morgen heb ik opnieuw een gesprek met mijn SLB'er maar weet eigenlijk niet wat ik nu moet vragen aan hem. Een ander klas? Een andere school? Specifieke begeleiding van hem of mijn mentor etc.?

Als ik losse lesjes bespreek met andere studenten, dan schiet ik er niet veel mee op aangezien veel tips niet werken in deze gaotische groep 8!
HELP!

[Joke]

Ik zou proberen over te stappen naar een andere groep (desnoods op een andere school) Ook al gaan deze 11 weken daardoor misschien wel verloren.Dan kun je het later nog eens proberen in groep 8. Voor groep 8 moet je heel zeker in je schoenen staan en wat er nu gebeurt maakt je alleen maar onzekerder.
In een andere groep wordt je zelfvertrouwen weer opgebouwd en een andere keer in een andere groep 8 valt misschien hartstikke mee. Je hebt dan ook meer ervaring opgedaan.

Ik kan niet uit je bericht opmaken in het hoeveelste jaar je zit. Dat speelt ook een rol natuurlijk.

[MeesterD]

Ik zie je vooral met de vinger naar de groep wijzen en niet naar jezelf. Wat doe je dan voor iets positiefs? Hoe fel spreek je ze toe? Wat doe je als ze niet luisteren tijdens de instructie?

[tutje1990]

Hallo,,

als eerste; ik ben eerste jaar PABO student en heb hiervoor 4 jaar SPW gedaan. Stage gelopen in; groep 4 regulier, groep 3/4 jenaplan, groep 4 sbo en enerlaatste groep van speciaal onderwijs.

uhm..nou ik vraag ze wat ze willen leren, maak duidelijk dat hoe sneller we werken, hoe sneller we klaar zijn met de niet leuke dingen die gewoon moeten (zoals nieuwsbegrip lezen), ik probeer eigen inbreng van de leerlingen toe te laten, ik laat vooral weten wat de gevolgen zijn (3x waarschuwen is een stukje schrijven), ik complimenteer de leerling(en) die wel opletten en goed meedoen en zeg dit ook tegen de andere, ik zeg dat ik vertrouwen in ze heb, dat ik weet dat ze het kunnen, probeer altijd te eindige met complimentjes en verder duidelijk vragen om stilte als ik wat wil vertellen.

groetjes

[MeesterD]

[JufP]

Hoe zit het met de klassenregels?
Op de Pabo hebben wij een keer een college gehad (bovenbouw semester was dit) over dit soort problemen in de klas.
Waar wij fragmenten en een serie gezien, ook geweest op ned 1 maar weet de titel niet meer.

Een ervaring van een leerkracht was het volgende:

Hij was met de klas 'overnieuw' begonnen. Wat je vaak ziet aan het begin van het jaar, klassenregels samenstellen.
Samen werden de regels opnieuw opgesteld, inclusief wat er gebeurde als je niet luisterde en beloningen ingebouwd als het ware.
De leerlingen hebben dit 'ondertekent'. Ze waren nu samen verantwoordelijk voor de regels in de klas.
Het verliep nu veel beter. Leerlingen wisten waar ze aan toe waren. Maar ook voor de leerkracht hielp dit.
Hij hoefde niet steeds weer nieuwe trucjes uit te gaan halen.
Je kunt het zien als een hele mooie uitdaging!

Nog puntjes waar ik aan dacht:
* Waarom vertonen de leerlingen dit gedrag en is dit tijdens alle lessen zo. Misschien kun je eens een dag gaan observeren i.p.v. dit met de lln te bespreken (JE ZEGT TOCH NIET ECHT NIET LEUKE DINGEN?). Je geeft aan dat de kinderen bij de mentor sneller stil zijn. Hoe komt dit, wat voor manier hanteert hij waardoor ze wel luisteren? Je maakt een lijst met punten waarop je tijdens de lessen gericht gaat observeren. Lijkt mij erg interessant en ik ben erg benieuwd. Misschien kun je zelfs een les laten filmen (van jezelf of de leerkracht?) waar gaat het verkeerd. Misschien zijn er gewoon een paar kleine dingen die het lastig maken.
* Ga eens in gesprek met je mentor over het probleem, waar denkt hij dat het aan ligt. Is het misschien alleen jouw beleving? Ervaart de mentor het heel anders of hetzelfde?

(Zo had ik vorig jaar ook wel eens moeite met het stellen van vragen door kinderen in de kring. Ik gaf aan het moet met vingers. Kinderen staken de vingers goed omhoog en ik gaf uiteindelijk 1 of 2 leerlingen een beurt. Dan mochten de vingers naar beneden en was er weer een vraag en gebeurde het overnieuw. De kinderen met de vingers maar zonder beurt voelden zich niet gezien en gingen zitten rommelen. Kreeg een tip van een invalster en wat een verschil was het zeg!

Over het niet willen hebben van stagaires, je geeft wel aan dat je mentor je wilt helpen en allerlei tips wilt geven, dat is toch positief!
Hoe ga je om met deze tips en waardoor werken deze niet in de praktijk?

Is het te begrijpen?

[ElsjeFiederelsje]

Nog een tip waar je misschien iets aan hebt...

Je zegt dat ook je mentor het pas na lang wachten stil krijgt. Ik vraag me dan af of hij (en jij) écht eist dat het helemaal stil is voor hij z'n verhaal doet. Als kinderen namelijk weten dat je jouw zegje toch wel doet ook al praten er nog twee kinderen (zachtjes), dan hebben ze helemaal geen reden om stil te worden. "Juf vertelt haar verhaal ook als het niet stil is, dus ik mag nog even doorpraten." Je moet echt wachten tot het helemaal stil is, dan pas vertel je wat je wilde vertellen. "Juf vertelt pas als iedereen stil is, dus ik ben nu stil." Dit kan in het begin lang duren, maar uiteindelijk win je er alleen maar tijd mee.

[FartherAway]

Ik denk dat je (vooral als eerstejaars) veel tijd verliest door nu naar een andere groep te gaan.
Ik heb nu ook een hele moeilijke groep 7/8 en zit ook in het eerste jaar.
Mij is gezegd dat ik nu beoordeeld zal worden op mijn lessen en niet op het gedrag van de leerlingen.
Dus ik sla me er gewoon doorheen door de lessen op de juiste manier te geven.
Ik weet niet of dit bij jou ook zo werkt en of het voor jou een oplossing is..
Ideaal is het niet, maar overstappen kost je veel tijd.
Je moet weer wennen aan een nieuwe groep en begeleider etc.
En in die tijd dat jij de door je lessen heenslaat, kun je natuurlijk ook nog steeds gebruik maken van voorgaande tips die gegeven zijn.

[Pippa]

Ik had tijdens mijn eerste stage ook zo'n groep... een hele negatieve sfeer, een mentor die de boel zelf niet aan kon. Ik ben er gestopt en dat was volgens mij de beste beslissing. Ook al werd er gezegd dat ik niet van mezelf hoefde te verwachten dat ik alles daar prima zou laten verlopen, toch kelderde mijn zelfvertrouwen enorm. Ik ben daarna naar een groep 3 gegaan op een andere school. Ik moest eerst mijn zelfvertrouwen terugkrijgen (is met heel veel steun van mijn nieuwe mentor gelukt), en vooral het plezier in het lesgeven, en ben later pas weer naar de bovenbouw teruggegaan. Inmiddels ben ik afgestudeerd en sta ik het liefst voor de bovenbouw.

Wat voor basisschoolleerlingen geldt, geldt toch ook voor pabostudenten: succeservaringen vergroten het zelfvertrouwen. Om dan een opleiding te beginnen met zo'n pittige klus, lijkt mij niet handig. Later in de opleiding okee, dan moet je geleerd hebben je mannetje te staan, maar toch niet meteen in het begin?

[tutje1990]

Ten eerste; Bedankt voor alle reactie's!!

Wat ik een paar keer lees en denk dat niet duidelijk is, is dat mijn mentor zelf ook de klas niet volledig stil krijgt en regelmatig de concentratie van de leerlingen kan vasthouden. Verder over alle regels zegt hij; het stilteteken vind ik kinderachtig (dit weten de kinderen ook en doen het ook niet), verder zijn er geen regels want de kinderen weten wel wat ze wel en niet mogen (zo zegt hij mij dat). Erg vervelend, want ik kan nergens op terug vallen. Daarom maak ik meestal aan het begin van mijn les eigen regels. Als ze straf hebben en een stukje moeten schrijven, wil ik dit achteraf zien en zeg ik erbij dat ik hoop dat de leerling de volgende keer wel oplet.
Ik zelf wacht wel echt dat het stil is, spreek leerlingen die uiteindelijk nog kletsen even aan door de naam te noemen en te vragen of die ook even stil wil zijn. Bij mijn mentor hoeft het niet helemaal stil te zijn, hoeft niet alles uit de handen te zijn tijdens een instructie (die er beperkt zijn in groep en maakt het hem ook niet uit als niet iedereen op let (hier zegt hij niks van en hij gaat gewoon door).
Ik zelf vind de dingen die ik doe wel leuk, maar door hoe de leerlingen reageren gaat mijn motivatie ook weg. Alhoewel ik wel doorga met mijn les en niet laat merken dat ik de les niet leuk vind (wel hun gedrag).

Als ik met mijn mentor praat dan zegt hij dat het inderdaad een moeilijke groep is, dat ik hoe dan ook een voldoende zal krijgen en dat ik gewoon moet proberen. Maar hij heeft ook geen tijd om mijn lessen te observeren aangezien de groep nog geen 5 minuten alleen gelaten kan worden (zelfs niet als ik in de klas ernaast een lesje zou geven). Verder geeft mijn mentor zelf ook regelmatig aan dat deze groep niet goed functioneert qua zelfstandigheid, respect, concentratie etc. Overige leerkrachten zeggen dit ook, dit is een erg moeilijk groep al de gehele basisschooltijd.

Het gedrag van de leerlingen is niet altijd zo, maar de keren dat het wel goed gaat kan ik niet zeggen dat ik echt iets anders doe dan de andere keren.

Verder kan ik niet achterhalen waarom de tips in praktijk niet werken..als ik het reflecteer met mijn mentor weet hij dit ook niet.

[JufP]

[Joke]

Ik blijf erbij dat ik het geen werkbare situatie voor een eerstejaars vind. Deze groep is daar absoluut niet geschikt voor.
Niet alleen omdat de lln. doen wat ze willen, maar ook omdat deze groep alles is wat hij niet zou moeten zijn. De huidige leerkracht heeft zelf de moed al opgegeven,
gaat er al van uit dat er met deze groep geen eer te behalen is. Heeft door zijn gedrag ook nog eens laten merken dat 'tutje 1990' maar een stagiaire is, maar denk erom dat je naar haar luistert. Geen regels, geen structuur én een gedemotiveerde leerkracht is funest voor een groep en geen goede begeleider daarbij is funest voor een eerstejaars. Natuurlijk mag je ook zien hoe het niet moet, maar niet in een periode dat je je eigen vaardigheden en zelfvertrouwen zou moeten kunnen opbouwen. Als je wat later in de opleiding hiermee geconfronteerd zou zijn had je ervan kunnen leren, maar nu niet.
Als je in ieder geval een voldoende krijgt, blijft er één keuze over 'Houd ik dit vol tot het eind van mijn stageperiode zonder dat het me 'beschadigt' (dat kan van alles zijn: overspannen raken, zelfvertrouwen kwijt, angst voor oudere lln., nooit meer in de BB willen enz.) óf 'Wil ik genieten van mijn stage en goed opgeleid worden om straks alles aan te kunnen'.
Inderdaad, van groep (of zelfs van school) wisselen kost tijd, maar als je hier je zelfvertrouwen door verliest (of erger) mag je blij zijn dat het 'slechts' tijdverlies is.
Het enige voordeel dat ik hierin zie is dat je nu gezien hebt hoe het niet moet, hoe belangrijk regels zijn en hoe belangrijk dat respect, dat luisteren is en hoe belangrijk het is om als leerkracht zélf uit te stralen dat het leuk is op school. Want als je dát opgeeft als leerkracht, zie je wat ervan komt. Ik vind het ook nog zielig voor die klas, die niet leert wat voor een heerlijke tijd je op de basisschool met elkaar kunt hebben als je een capabele leerkracht hebt.

[JufP]

Bij ons was het eerste jaar van de Pabo het jaar om erachter te komen of het leerkracht zijn wat voor je was.
Deze klas maakt dat inderdaad erg lastig. Je zal veel negatieve ervaringen opdoen waardoor je zelfvertrouwen en je plezier hierin krimpt.

Heb je misschien nog contacten op de oude basisscholen waar je stage hebt gelopen?
Of heb je misschien een connectie met een andere basisschool?
Zo kun je eens gaan kijken/rondbellen of er daar plek is.
Is die plek er, dan zou ik dat zeker doen!
Misschien kun je dit vast aangeven bij je mentor?

Misschien kijk je over een paar weken dan wel heel positief terug op deze ervaring en ben je blij dat je met deze bagage deze stageperiode op een andere school met enthousiasme hebt kunnen afronden!

[tutje1990]

alweer bedankt voor de reacties!

Ik heb vandaag met mijn slb'er gepraat, samen met de andere stagiaire. Zij durft het niet aan om te ruilen van groep (zij heeft ook problemen) maar ik heb gezegd dat ik het liefste naar een andere groep wil. Aangezien het verschil tussen groep 8 en groep 1 te groot is, gaan mijn SLB'er kijken of het mogelijk is om in groep 6 stage te lopen. Dat ik deze keuze wil en ook waarom, moet ik zometeen op papier zetten. Even goed nadenken hoe ik dat netjes kan verwoorden.

Ik wil gewoon een leuke periode, veel leren en vooral ervaren hoe het is om leerkracht te zijn. Want ik moet natuurlijk ook weten of ik dit wel wel! Misschien wil ik wel geen leerkracht worden, maar in groep 8 kom ik hier zeker weten niet aan toe. De keren dat het wel goed is gegaan in groep 8, en de begeleiding die mijn mentor zegt dat hij gaat geven, motiveren mij niet genoeg om te zeggen dat ik het nog 10 weken wil proberen. Ik wil er 100% voor gaan en niet spijt hebben als ik uiteindelijk voor de klas sta en merk dat het gewoon weer mis gaat. Hoewel het ook aan mij zal liggen, ligt het voornamelijk aan de groep en de begeleiding. Ik sta niet sterk genoeg in de schoenen om voor deze groep te staan. Wellicht een ander groep 8 met andere begeleiding was wel goed gegaan.

Het enige waar ik nu tegen op zie is dat ik de leerlingen zeker nog zal tegen komen, en de leerlingen zullen heel goed weten hoe en wat maar ik hoop dat hier niet vervelend wordt over gedaan. Verder hoop ik dat er door niemand wordt gezegd dat ik het heb opgegeven. En hoop ik dat mensen het begrijpen door alles (de soort groep, de problemen in de groep, de leerkracht etc.)

Ik wil in principe wel maar voor mij is het nu gewoon niet mogelijk. Al gaat het om de les die ik moet geven, de groep heeft op MIJN les wel invloed waardoor het voor mijn gevoel niet goed gaat.

Iemand nog tips?
Als ik iets meer weet over de stage, laat ik het weten!

[lucia]