Even terug komend op mijn bericht...
Ik werk dus in een dorp waar de houding tegenover cito (en andere facetten) niet te veranderen is. Dit is opvoeding/visie etc.
De rest van mijn collega's gaan ook heel anders om met de CITO toets dan ik. Dat kan...en ik werk op deze school en doe dus mee.
Maar....
Mijn twijfel zit nog steeds in het feit:
Waarom neem je een CITO toets af?
Als het alleen een juffen/meester toets is kan ik voor mezelf spreken en zeggen: dat neem ik hem niet af omdat ik hem niet nodig heb.
Er komen geen verrassingen uit...en dus heb ik bepaalde kinderen alleen gepest met de toets. Door reactie van ouders (en dus vaak kind) wordt het een 'big thing' en wordt het pesten nog erger.
Nemen wij de toets af omdat dit 'hoort', omdat iedereen dit doet, of omdat we twijfelen? Willen we bevestiging? Kunnen we die nergens anders uithalen? Vind ik CITO het juiste instrument om mijn twijfel weg te nemen?
Is er een keuze (welk llvs gebruik ik?)?
Ik zou de toets veel liever alleen afnemen bij de kinderen waar je echte twijfel hebt! Kinderen waar je geen zicht op krijgt...die zijn er namelijk!
Maar bij een kind waar ik het weet dat het goed/slecht gaat...daar heb ik een heel duidelijk beeld, ouders ook...waarom dan nog een toets zoals deze?