Het is voor mij een hele tijd geleden dat ik hier ben geweest.
Ik ben begonnen met de PABO, doordat we gingen emigreren heb ik het niet afgemaakt.
Het eerste jaar wel volledig en het tweede jaar bijna helemaal.
Af en toe bekruipt mij nog wel eens een gevoel van spijt dat ik er niet mee verder kon gaan, maar zo is het nu eenmaal gelopen.
Onderhand heeft mijn oudste de schoolleeftijd bereikt.
Omdat ik het niet eens ben met het schoolsysteem in dit land hebben wij ervoor gekozen thuisonderwijs te geven.
Kan mijn heerlijke onderwijskriebels toch nog in de praktijk brengen
Maar echt ideaal is het natuurlijk niet altijd.
Ik heb hier een aantal Nederlandse vriendinnen ontmoet, die allemaal een soortgelijk bezwaar hebben tegen het onderwijs hier.
Na een paar gesprekken hebben we het erover gehad zelf iets op te zetten.
Helemaal geweldig natuurlijk, maar het komt voornamelijk op mij terecht.
Twee moeders hebben nog heel kleine kinderen en zouden niet elke dag beschikbaar staan.
De derde moeder is een native speaker en zal de taal op zich nemen.
De rest (dus voornamelijk rekenen, wereldorientatie, de Nederlandse taal) zal op mij terecht komen.
Helemaal geen probleem en het begint al helemaal te kriebelen.
Maar, ik ben natuurlijk geen lerares.
Tot het niveau van mijn eigen kind weet ik het wel wat ik kan, wat er verwacht wordt etc.
En ik ken mijn eigen kind door en door, haar interesses en manier van leren.
Het zou gaan om een groepje van ongeveer 8 kinderen: 2 van 4, 3 van 5 (waarvan 1 wat hoogbegaafd), 2 van 7 en 1 van 8.
Het is een leuk groepje samen. Maar hoe pak ik het aan allemaal aan?
Bij deze dus jullie tips en andvies gevraagd.
Groetjes Mariska.
!