meisje overleden

[Daniella1986]

Sinds september dit jaar heb ik mijn eigen klasje...
Nu is er een meisje uit mijn groep 7 plotseling overleden door een verkeersongeluk.
Ik ben er kapot van en natuurlijk mijn klasje ook.
Ze was nog maar 10. Vandaag hebben we natuurlijk geen sinterklaas gevierd.
Wat ik het moeilijkste vind is om gewoon weer les te geven. De kinderen gaan er heel anders mee om, die kunnen wel bezig zijn met andere dingen. Gelukkig. Ik kan dat niet, ik vind het zo moeilijk om nu gewoon een bijbelverhaal te vertellen, of gewoon te rekenen. We hebben ook een gedenkplekje gemaakt. Heeft iemand dit ook weleens meegemaakt en hoe ben jij er toen mee om gegaan?

[Geoffrey]

Oh wat erg! Gecondoleerd, Daniella . Ik hoop eigenlijk dat je niet veel reacties zult krijgen van mensen die hetzelfde meegemaakt hebben, want dit is volgens mij wel één van de ergste dingen die je als leerkracht mee kunt maken.

Ik raad je dan ook heel erg aan om bij je collega's aan te kloppen en aan te geven dat jij het er heel erg moeilijk mee hebt. Stel samen met hen een plan op om hiermee verder te gaan. Zorg ervoor dat er een 'noodrem' is... iets wat jij kunt doen als het even niet meer gaat. Misschien kan een 'loslopende' collega in dat geval even je klas overnemen. Vraag ook om raad bij je collega's: zij kennen jou, de klas en het kind het beste. Dit is tenslotte niet alleen iets waar jij mee om moet gaan, maar ook iets waar de hele school mee om moet gaan!

Ik weet niet of er begeleiding vanuit Slachtofferhulp is, of vanuit de onderwijsbegeleidingsdienst, maar ook dat lijkt me voor jullie situatie zeker niet overbodig. Praat erover met mensen die jou kunnen helpen de draad weer op te pakken. Blijf er niet zelf mee rondlopen, Daniella. Want dan gaat het gevoel niet over.

Helaas kan ik je dus niet vertellen wat je precies moet doen, omdat ik zoiets (godzijdank) niet zelf heb meegemaakt. Het enige wat ik je wel kan vertellen is: doe het niet alleen!

Heel veel sterkte.

[Daniella1986]

dankjewel geoffrey.
En je hebt gelijk, ik hoop ook niet dat er iemand is die hetzelfde heeft meegemaakt.
Het is echt verschrikkelijk. Morgen ga ik ook even niet voor de klas.
Ik zal wel op school zijn, maar een andere collega neemt het even over.
Maar bedankt voor je medeleven.

[juf karina]

gecondoleerd!
Ik heb dit gehad een aantal jaren terug op een stage voor het SPW, een jongentje uit mijn groep (groep 2) is ook verongelukt samen met zijn moeder. Hij was maar 6jaar. Ik vond dit ook heel moeilijk, gelukkig had ik de verantwoordelijkheid niet van de groep, maar nog, je kunt je gewoon niet toe zetten weer alles op te pakken zoals het eerst was. Ik heb zelf heel veel steun gehad van de kinderen, ze gaan er op zo'n bijzondere manier mee om. Het zijn gewoon hele moeilijke dingen om te vatten, zo is het kind er nog en zo ineens niet meer. en dan ook nog zo jong. Dat voelt gewoon zo oneerlijk.
Probeer er in ieder geval met je collega's over te praten. Ik heb dat niet gedaan toendertijd op mijn stageschool, maar zij zijn degenen die in dezelfde situatie zitten als jij, ik heb mijn verhaal niet echt kwijt gekund en dat maakt het wel moeilijker.
het is misschien ook prettig om met je klasje erover te praten, kinderen hebben vaak mooie ideeen over dood gaan. En geef het tijd, want dit heeft ontzettend veel tijd nodig, ik heb zelfs nu nog 5 jaar later er nog weleens moeilijk mee,

heel veel sterkte ermee,

groetjes juf elf

[Juf Jessi]

Wat erg, gecondoleerd. Tijdens de laatste week van de zomervakantie is een meisje uit mijn klas overleden. Ik was nieuw op de school, dus ik kende haar niet. De kinderen hebben samen met mij veel over haar gepraat, kleuters verwerken het natuurlijk heel anders dan groep 7. We hebben het mooi 'afgesloten' door een kristal voor het raam te hangen. Telkens als er een regenboog van het kristal komt denken we weer even aan haar... Veel sterkte.

[Daffy]

Allereerst gecondoleerd! Wat ontzettend balen zeg!

Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar bij mij in de Paboklas is een klasgenoot/vriend overleden. Hij had zelf groep 7 en die leerlingen zijn er geweldig mee omgegaan! Op het afscheid hadden de leerlingen verhaaltjes voorgedragen over hem. Eigenlijk gewoon alledaagse verhaaltjes. Ook hadden de ouders gekozen voor een witte kist waar alle kinderen iets op mochten schrijven. Dit is natuurlijk niet iets dat in jullie klas kan, maar misschien wel een soort "schilderij" maken, als je ergens nog een tekening van haar hebt liggen, dit inlijsten en de kinderen eromheen iets bij laten schrijven. Dit kun je dan in een centrale plek hangen in de klas.

Wat wij hebben gedaan bij het gedenkplekje is een map neergelegd waar je in kon schrijven. Een condoleanceregister, maar dan eigenlijk veel makkelijker om in te schrijven. Het hoefde niet officieel en er mocht alles in. Hele verhalen, ook die je thuis had gemaakt. Bij kinderen denk ik dan ook aan tekeningen ofzo. Deze map heeft er 3 weken gelegen en toen hebben we deze op een middag aan de ouders overhandigd. Ze waren er heel erg door ontroert en ook "blij" dat wij zo'n mooie verhalen en gedichten hebben gemaakt.

Misschien kun je in het thema kerst nu iets voor in de kerstboom maken? Een ster ofzoiets, of een engel. Alle kinderen maken een engeltje voor in de kerstboom en jij maakt een "speciale" (goud ofzo) engel voor het meisje die een mooi plekje krijgt.

Verder moet je denk ik ook heel goed in de gaten houden welke kinderen er niet zo goed mee om kunnen gaan. Dit is vaak pas na een tijdje te zien. Ik merkte aan mezelf dat ik er erg veel aan dacht, heel voorzichtig werd in het verkeer en een beetje bang werd om dood te gaan. Dit is natuurlijk niet echt goed als dit lang blijft. Bij mij is het gelukkig ook wel weer gezakt, maar er zijn natuurlijk ook kinderen die er in blijven hangen. Laat als leerkracht dus heel duidelijk merken dat jij het er moeilijk mee hebt, maar dat als de kinderen iets kwijt willen, dat je dan ook openstaat voor hen.

Ik weet niet of je ik je nu geholpen heb. Maar ik wens je héél veel sterkte in deze moeilijke tijd! Hou jezelf niet te groot, de leerlingen en het team mogen best weten dat "de juf" er ook moeite mee heeft. Hou je taai! En hou ons op de hoogte..

xxx

[Joke]

Oh wat erg! Gecondoleerd. Ik weet helaas waar je over praat. Bij mij op school is een jongen samen met zijn moeder omgekomen.
Ik mag hopen dat jullie slachtofferhulp krijgen, dat is echt nodig. Voor leerkrachten, kinderen, ouders, zij helpen je met vragen.
Vraag erom. Het is echt nodig ook al denk je van niet.

[jufRenata]

Heel veel sterkte!

Ik zou je graag goede tips willen geven, maar die heb ik helaas niet...

[Lief meisje]

Ik wil je heel veel sterkte wensen.

[jufHetty]

Heel veel sterkte Daniella. Ik ben ooit een oud-leerling kwijtgeraakt door de dood, kort nadat ik hem in de klas had gehad. Het greep mij meer aan dan ik had durven denken. Zorg voor je leerlingen maar jullie als leerkrachten ook voor elkaar, met hulp van buitenaf. Het kost tijd en neem die.

[JannekevanKammen]

Vreselijk zoiets!
Hebben jullie op school geen rouwprotocol waarop verschillende tips en ideeen staan?
Mocht dat niet het geval zijn, op: http://www.jufjanneke.nl/schooldoc.htm#Rouwverwerking
staat een protocol dat als voorbeeld kan dienen.

Sterkte!

[Rianne70]

Wat ontzettend verschrikkelijk voor jou en jouw groep. Wat ingrijpend.

Kijk eens op deze site:
http://www.achterderegenboog.nl/

Sterkte voor jullie. En misschien een schrale troost: zoiets met elkaar delen bindt.

[tinka]

Wat erg zeg! Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt, maar zoals velen hiervoor al zeggen: zorg dat je proffesionele hulp krijgt. Probeer dit niet alleen te verwerken, maar zoek hulp!
Ik weet namelijk als geen ander dat niet verwerkte zaken jaren later kunnen zorgen voor vervelende klachten. Je denkt dat je het wel aankan, maar op een gegeven moment is het op, dan knap je af! Wees daarvoor aan door nú hulp te zoeken!
Ik wens je heel veel sterkte met je groep en met jezelf!

[Daffy]

Ik haal ff het topic weer omhoog, omdat ik erg benieuwd ben hoe het nu gaat?!

[Daniella1986]

hoi allemaal,

heel erg bedankt voor al jullie medeleven en tips.!
Het gaat helaas nog niet zo goed.
De kerstvakantie is natuurlijk geweest en het was fijn om even afstand te kunnen nemen.
Eenmaal terug op school was het moeilijker dan ik gedacht had.
Veel kinderen zijn er nog heel erg mee bezig.
Vooral angst voor de dood speelt nu heel erg.. ze zijn bang dat anderen dood gaan of dat ze zelf dood zullen gaan.
Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan. Sommige kinderen willen er juist veel over praten en anderen
hebben het er liever niet meer over. Dat is erg moeilijk.
Volgende week hebben we een ouderavond, waarin we ouders uitnodigen.
We hebben daarbij een jeugdarts die een lezing zal houden over rouwverwerking en waarin voor ouders gelegenheid is om ervaringen uit te wisselen en vragen te stellen. Ik hoop dat we dan meer handvatten voor de ouders kunnen bieden.
Ik krijg namelijk veel ouders bij me die vertellen dat het thuis nog niet goed gaat. Kinderen durven niet te gaan slapen en hebben nachtmerries. Ik vind het het ergste om te zien dat de kinderen zo'n verdriet hebben. Dat wil je gewoon niet, je wilt dat ze gelukkig zijn en dat ze kind kunnen zijn..
Ik probeer er nog wel met de kinderen over te praten en als ze er iets over willen zeggen dan mag dat natuurlijk altijd.
Het blijft echter ontzettend moeilijk...
Dan weten jullie weer even hoe het nu is...

groetjes, Daniella.