De contactenavonden zijn vorige week goed verlopen. Een ouder was ziek dus kon niet aanwezig zijn. Ik had een mail gestuurd met een datum en tijd voor volgende week. Mocht ze niet kunnen, zouden we natuurlijk altijd een andere afspraak kunnen maken. Dit had ik haar gezegd.
Vrijdag had ik opeens een mail met het volgende: ik kom morgen na schooltijd met mijn zoon en of mijn mentor aanwezig kon zijn.
Mijn mentor is er niet op maandag, maar hij vertelde mij dat ik het gesprek alleen mocht voeren als ik dit aandurfde. De moeder stemde hiermee in.
Het gesprek kwam op het volgende neer. Haar zoon is een drukke jongen, die nogal eens voor wat onrust zorgt in de klas. Hier was ze het mee eens. Ik waarschuw hem nog wel eens en heel af en toe heb wel eens een gesprekje met hem na schooltijd. Moeder vertelde dat haar zoon niet goed met mij kan. Hij was kortweg blij dat ik in januari er niet meer zou zijn. Dit kwam voor mij nogal onverwachts, omdat ik het niet door heb gehad. Hij kwam genoeg naar me toe vertelde ook wel over wat hij meemaakte, ging altijd met me in gesprek etc.
Ik heb afgesproken met moeder dat ik morgen met hem een gesprekje aan ga onder vier ogen. Met als doel om erachter te komen waarom hij niet goed met mij kan.
Iemand misschien nog tips om zo veel mogelijk uit hem te krijgen. Natuurlijk een veilige sfeer creeren, door hem op z´n gemak te stellen. Het positief houden om tot een oplossing te komen dat hij zich fijner gaat voelen. Open vragen te stellen etc.
Ik ben benieuwd!