Hallo allemaal,
Op het moment loop ik mijn LIO-stage in de middenbouw. Ik ken de klas al, omdat ik er al stage heb gelopen. Dat is in dit geval een nadeel, want er waren toen wat leerlingen die niet echt naar me luisterden en me heel erg probeerden uit te dagen. Dit was nieuw voor me, in al mijn eerdere stages heb ik nooit problemen gehad met orde houden. (Of dat aan mij lag, of aan de klassen, durf ik niet te zeggen)
Op een gegeven moment wist ik echt niet meer hoe ik het aan moest pakken. Leuke dingen, spelletjes etc, moest ik vaak afkappen, omdat er leerlingen doorheen riepen of renden. Vooral het zomaar door de klas roepen en lopen is een probleem. Ik kan er wat van zeggen, maar het doet ze niets. Daarnaast lukt ook stil of gewoon rustig werken niet. Ze kletsen heel veel en hebben daardoor hun werk niet af. Ze kunnen dit wel, dat zag ik bij mijn collega. Bij mij laten ze dit echter zelden zien. Ik probeer positief te zijn en complimenten te geven, ik heb een beloningssysteem, maar het werkt allemaal niet. En op een gegeven moment lukt positief blijven me niet meer en word de sfeer in de klas heel negatief.
Sinds het nieuwe schooljaar is dit een stuk erger geworden. Vorige week riep ik door de klas, om de leerlingen duidelijk te maken dat ze mochten opruimen. Ik weet niet hoe ik dit anders moet doen. Hoe kom je boven het geluid uit? Ik gebruik wel een stilte-teken, maar dat zou ik wel 100x per dag nodig hebben en daarbij duurt het heel erg lang voor alle leerlingen stil zitten. De helft van de klas doet dit heel consequent en goed. Vooral de meiden. Maar er zijn een aantal kinderen die het veel te gezellig vinden in de klas.
Doordat ik riep, waren er leerlingen die klaagden over hoofdpijn en vonden het niet fijn. Ik voelde me toen erg schuldig.
Ik word onzeker en vind dat ik tekort schiet. Vooral naar de andere leerlingen, maar ook naar de leerlingen die me juist zo uitproberen. Zij zoeken gewoon de grenzen en het lukt mij niet om die te geven. Hierdoor krijg ik steeds minder zin in stage, ik zie er juist als een berg tegenop. Ik merk aan mezelf dat ik zo'n leerkracht word die ik absoluut niet wil zijn, zo een die je in de films ziet en die de klas niet aan kan. Ik weet niet meer hoe ik hieruit kom. Ik wil het zo graag, ik bereid mijn dagen goed voor, maar in de praktijk komt er niet veel van terecht en moet ik vooral mopperen, zeuren en wachten.
Hoe kom ik hieruit? Hoe zorg ik ervoor dat ik weer zin krijg in stage, positiever word en dat de leerlingen naar me luisteren? Ik wil weer structuur en rust in de klas.
Alle tips zijn welkom!!!!