Hoihoi,
Het is gelukt! De eerste les is geweest en erg leuk verlopen.
We hebben 4 tafelgroepen gemaakt en ik heb de kinderen daarna gezegd te gaan zitten; waar maakt niet uit. Daarna de opdracht om de ogen te sluiten en te denken aan het meeste lekkere snoep dat je kent... en denk nu eens aan iets dat nog 10 x lekkerder smaakt (reactie: allerlei oh en ah-uitroepen)

Wat vopor mij vooral ook nog een probleem was, was de groepsverdeling. De jongen die nu ook geobserveerd moest worden, heeft veel moeite met samenwerken en de 'spelregels' daarbij. De kinderen tolereren hem met moeite en veel gemopper, maar doen inmiddels ook maar weinig moeite om hem te betrekken. Ik zocht naar een manier om de groepjes te verdelen op een leuke manier, die weinig gezucht en gemopper met zich mee zou brengen.
Ik heb van tevoren wel een groepsindeling gemaakt, omdat veel kinderen niet goed bij elkaar in een groepje kunnen zitten en om de kleinste dingen ruzie makne. Nu moest ik die indeling nog ongemerkt handhaven.
Vanmorgen kreeg ik ineens een goed idee en dat bleek erg leuk te werken:
Na de korte intro moesten alle kinderen vooraan in een rij naast elkaar gaan staan. Ik heb toen gevraagd wiens favourite snoepgoedsmaak chocola was. Ik stond met m´n briefje in m´n hand en deed gewoon of ik ze goed moest verdelen over de groepjes. Hierna volgden de smaken cola, zoet fruit als aardbeien, frambozen en salmiak-drop. Zo had ik alle kinderen gehad.
Er werd alleen af en toe een opmnerking gemaakt dat bepaalde kinderen zo graag bij elkaar wilden zitten. Ik heb ze verteld dat ik wilde dat de smaken goed verdeeld werden over de groepjes. Zonder echt gemopper werden de groepjes zo gemaakt.
Hierna hebben we een klassegesprekje gehouden over wat er allemaal belangrijk is bij snoepgoed. Dit leverde op het bord een mooie lijst op±
- smaak
- kleur
- geur
- vorm
- grootte
- hoe het aanvoelt
- de naam van het snoepgoed
- de verpakking
- de prijs
Ik heb eerst uitgelegd wat de bedoeling was: de kinderen kregen eerst zo'n 10 min. de tijd om zelf over de genoemde punten na te denken en een nieuwe soort overheerlijk snoepgoed te bedenken. Dit schreven ze op in hun eigen hoekje van het 'placemat-model'.
Ik heb veel rondgelopen en meegekeken bij de groepjes. Daarbij ontdekte ik veel leuke en maffe ideeen, maar soms ook wel niet realistische ideen. Typisch groep 6: een snoepje van 100 meter hoog en het kost maar €0,50
Hier heb ik het dus ook even over gehad: is je snoepje wel verkoopbaar: een goede prijs, niet te gekke ideeen (een snoepje dat ontploft in je mond als een rotje)

, past het in je mond, enz. De kinderen hebben hierna grinnikend hun ideen wat aangepast.
Hierna kregen ze zo'n 25 minuten de tijd om de ideeen te vertellen aan elkaar en de ideeen te bundelen in het snoepgoed wat ze uiteindelijk wilden kiezen. Er wordt dus niet gewoon één van de ideeen gekozen; ze moesten de ideeen echt bundelen tot één soort snoepgoed.
De kinderen waren heel luek aan het samenwerken en echt goed aan het overleggen. Ik kan goed merken dat dit echt een onderwerp is waar ze enthousiast voor te maken zijn. Alleen de jongen waar het om ging werd in zijn groep niet echt meegenomen; hij werd een beetje links gelaten. Ze tolereren hem wel, maar accepteren hem niet echt. Moeilijk. Ik ga in de komende tijd hier met hem en de groep aan werken. Hij moet zelf beter meedoen en zich aan de 'spelregels' houden; de groep zal hem dan waarschijnlijk ook makkelijker accepteren. dit is helaas niet 1-2-3 gedaan, maar ik heb goede moed.
Ik heb de kinderen aan het eidn eerst laten vertellen wat hun gezamelijk idee is geworden en hoe de samenwerking is verlopen (en waarom 'goed' of 'wel goed'?)
Hierna heb ik de kinderen al even kort uitgelegd dat ze in de volgende les met hun groepje een reclameposter gaan maken voor hun zelfbedachte snoepgoed. ik ga na de vakantie hiermee dus verder en dan gaan we uitgebreider in op de onderdelen van zo'n poster. Ook dan gaan de kinderen weer brainstormen over hoe de poster eruit moet gaan zien, kleurgebruik, lettersoort, enz. Het maken van de poster gebeurt met stift.
Heel erg bedankt allemaal voor het meedenken en ik vond het gewoon even leuk om het idee hier te vermelden; wie weet heeft iemand anders er weer iets aan.
