Na 15 jaar gewerkt te hebben in het bedrijfsleven, heb ik besloten de overstap te maken naar het onderwijs. Altijd al voelde ik die kriebel en nu durfde ik de stap te wagen.
Hoera roept onze regering, wat fijn ! Wij betalen een groot deel van je studie. Ook als je je Studiefinanciering in het verleden al helemaal hebt verbruikt.

Zo blij zijn we dat jullie met al een HBO opleiding op zak het onderwijs in willen. We zijn dus erg gewild.
Leuk. In het deel van het land waar ik woon (noord) is geen zij-instromersbaan te vinden, dus wat doe je dan, je volgt een verkorte opleiding aan de pabo. Werkt je helemaal te pletter en hebt binnen 2 jaar je Pabo-papiertje op zak. Dat is ook voorwaarde van de IBG. Je krijgt maximaal studieaanvulling voor 24 maanden. Prima geregeld dus.
Maar dan... blij met het papiertje val je bij de stichtingen binnen voor invalwerk. Vast werk kun je wel schudden. Invalwerk genoeg. Een normaal arbeidsvoorwaardengesprek hebben ze nog nooit van gehoord. Nee, in het onderwijs valt niet te onderhandelen, daar biedt de CAO geen ruimte voor.... maar kun je morgen al direct invallen?
Zo sta ik dus bij 5 stichtingen ingeschreven, en geloof me het gaat overal op dezelfde manier.
En dan krijg je je eerste salarisstrookje.
LA1 !!!
Hoe zit dat nu met al die mensen die ze zo graag vanuit het bedrijfsleven het onderwijs in willen hebben? Mijn salaris zat voor mijn studie toch echt al op LA6, dus was ik daar gebleven, zat ik nu op het niveau van LA9. Maar nee, blijkbaar moet de instromer het maar normaal vinden dat ze zo ineens 6 (of 9) periodieken inlevert.
Ik verwacht echt geen top-salaris. Maar levenservaring, werkervaring in andere vakken blijken ineens helemaal niet meer toe te doen.
Hoezo dan die studietoelage?
wie kan mij dit nu eens uitleggen.
groeten, toch wel een beetje een teleurgestelde Puck