Een drie-jarige puber

[demaster]

Voor mij zit een puber met haar moeder. Het gesprek gaat over kleedgeld. Nou ja gesprek..? Laat me de situatie beschrijven. Moeder bladert wat in een Hema-blaadje en haar dochter ratelt aan een stuk door. 'Als ik nu bij de schoenenreus ga kijken en nieuwe schoenen koop, heb ik dit keer al m'n kleedgeld aan schoenen uitgegegeven.. ..Nee, ik hoef nu geen kleren. Ik heb toch nog een spijkerbroek en een T-schirtje. Wat denk je mam, zal ik dat doen? Heb je in Ridderkerk een grote schoenenzaak?'

En zo gaat dat een tijdje door. Mams bladert, stelt soms een vraag en dochterlief praat. Tussendoor probeert de dochter nog wat extra kleedgeld los te peuteren, maar helaas. Moeder zegt: 'Kom ga je mee?' . Met een blik van 'weer niet gelukt' staat de dochter op volgt ze haar moeder, die het dienblaadje nog even in een kar zet. Samen lopen ze naar de uitgang.

Eén ding valt op aan het gesprek. Het is eenzijdig. Dochter heeft het vooral over zichzelf en moeder bladert in een blaadje.... Dochter praat aan een stuk door over schoenen, kleedgeld, over ik, over sms-sen, over..........heerlijk die puberale verbaliteit.

Er is niet zoveel verschil tussen kinderen van een jaar of 3 en kinderen in de pubertijd. Centraal staat het thema 'ik'. Het enige verschil is vaak de wijze van communiceren. Gelukkig gaat het met het toenemen van de leeftijd steeds meer verbaal. Huilen, stampen, slaan, nijdig worden, weglopen, tieren, met dingen gooien, op de grond liggen, dat heeft, als het goed is, plaats gemaakt voor verbaal geweld. Sommigen zijn daar heel goed in en ratelen aan een stuk door.

Lastig wordt het, noem het maar problematisch, als de puber zich als een drie-jarige gaat gedragen. Het lijkt net alsof ze tussen de kleuter-en puberperiode weinig hebben bijgeleerd. Tenminste als het om de communicatie gaat. Ze lijken in hun gedrag letterlijk terug te gaan naar het gedrag van een drie-jarige. Tot vervelends toe.

Chauffeurs op het traject Strijen Rotterdam, bus 168, kunnen erover meepraten.
Zo'n 16 jongeren gedroegen zich als een driejarige. Treiteren, sarren, met dingen gooien, chauffeurs bedreigen, bus slopen en heel veel verbaal geweld. Hun motto is net zoals een driejarige: de wereld dat ben jezelf, ikke, ikke en de rest kan..... Lang leve mijn ego. Wat van een ander is mag je slopen. 'This is my connexxion'

Door camera's te plaatsen in de betreffende bussen zijn die pubers in beeld gebracht en zijn er boetes uitgedeeld....
Wat ik me altijd afvraag als het om 'drie-jarige pubers' gaat: 'Waar zijn dan de ouders? Wanneer is de opvoeding gestopt en de zelfverantwoordeijke zelfbepaling gestart?

Ik neem aan, dat betrokken pubers voorlopig kunnen fluiten naar hun kleedgeld. Tenminste als er excuses zijn gemaakt en het huisarrest van een maand voorbij is. Hebben ze tenminste iets om over te praten op weg naar school.

[Melle]

Kan niet anders zeggen dan dat ik het eens ben.

Kinderen/ pubers mogen alles. Ouders hebben schijnbaar zelfs een reclame spotje nodig om na te denken voordat ze ja zeggen... ('zeg vaker nee').

[marjan]