Wij maken ons 'een beetje' zorgen over onze zoon in groep 2 en willen graag de mening van een leraar/lerares vragen. Onze zoon heeft een ontwikkelingsvoorsprong. Dit werd al heel snel duidelijk in groep 0, het klasje waar hij de eerste paar weken zat. De school spreekt al over hoogbegaafdheid, terwijl wij die term liever helemaal (nog) niet gebruiken. Er wordt momenteel door een orthopedagoog bepaald exact hoe groot zijn voorsprong is, want dit is tot op heden op school niet gebeurd. Hij is niet didactisch doorgetoetst en er is geen niveau bepaald.
Hij heeft zichzelf op zijn 4e leren lezen en is hier erg goed in geworden. Zelfde geld voor rekenen etc. Je zou er dus vrij veel kanten mee op kunnen in principe. De juf en de IB'er hebben beiden geen ervaring met kinderen met een voorsprong en geven aan dat dit bij hen op school een zeldzaamheid is.
Hij lijkt zich te vervelen in de klas. Is niet agressief of iets dergelijks, heeft ook veel vriendjes/speelafspraakjes maar gaat zich wel onrustig gedragen b.v in de kring en is niet te motiveren voor het standaard schoolwerk. Kortom, hij hangt soms de clown uit. Hij zal zich gewoon moeten leren gedragen, dus daar werken we aan met behulp van een orthopedagoog die in een later stadium ook op school bijstand zal gaan verlenen.
Ik begrijp dat het uitermate vervelend is voor de juf, die al een grote klas heeft en aangeeft moeite te hebben met kinderen die niet de middenlijn volgen. Maar nu heeft de juf alleen voor hem en een ander jongetje een strafsysteem bedacht. Een smiley systeem. De dag wordt in onderdelen opgesplitst, zowel de ochtend als de middag. Ze krijgen voor ieder afzonderlijk deel, afgezien van een straf, dus ook een lachende smiley of een huilende smiley. Het is ons als ouders niet duidelijk of er bij zoveel huilende smileys nog een extra straf aanhangt want wij zijn niet vooraf gekend in dit systeem. Het kan dus aardig oplopen iedere dag.
Hij beseft natuurlijk dat hij een uitzondering is in de klas, dat niet iedereen dit systeem heeft, en dat hij extra gestraft wordt voor dingen waar andere kinderen alleen een standje voor krijgen of voor uit de kring gezet worden. Hij komt zo verdrietig thuis nu dat het ons hart soms breekt en dat we gewoon even niet meer weten wat we ermee aan moeten. Soms krijgt hij verdrietige smileys en weet hij echt niet waarvoor, vaak weet hij het wel. Hij is er super eerlijk over.
Wat ons zorgen baart; hij veranderde na invoering van het systeem in een week van een mannetje wat fluitend en happy naar school ging in een kind wat bijna huilt bij het naar school gaan omdat hij bang is weer een verdrietige smiley te krijgen. Ook zijn we bang dat ze hierdoor gepest gaan worden door de overige kinderen, want in eerste instantie hing het smiley systeem voor hen gewoon aan de muur. Het systeem is hen ook in de klas verteld, waar andere kinderen bij waren.
We hebben bij de juf aangekaart dit een niet echt fijn systeem te vinden. Laat ze het dan voor de hele klas invoeren, en niet voor maar twee kinderen. Het doet me een beetje aan hondentraining denken, aan een kind met ezelsoren op in de hoek zetten, ik kan er niets aan doen. Ik kan me als moeder zijnde niet zo vinden in een systeem wat zo'n druk op een net 5 jarig kind legt en wat zich alleen maar richt op de negatieve kanten aan een kind zijn dag. Hij wordt dubbel gestraft voor een overtreding, en de criteria voor dit smiley systeem zijn niet duidelijk. De juf blijft het systeem hanteren en wij maken ons steeds meer zorgen.
Ik ben helemaal voor stimuleren van goed gedrag door middel van belonen. Het is ook een kind wat erg goed te motiveren is door middel van beloning, en hij moet gewoon aangesproken worden en gestraft worden voor foutgedrag, maar dit gaat gevoelsmatig gewoon iets te ver. Ik denk met name omdat we thuis geen problemen met hem hebben en gewoon met hem kunnen praten over dingen.
Nu is mijn vraag: wat vinden jullie als professionals van dit systeem?