Ik heb mijn blad gisteren naar mijn groep 8-collega gestuurd. Hier is het gedicht (zal iemand van de kids het lezen, zo veel woorden?
):
Het lijkt zo makkelijk
Leerling zijn, denken volwassenen vaak,
Is een zeer eenvoudige zaak:
Lekker een beetje met de juffen dollen,
Op gym eens een keer over een matje rollen,
Lange pauzes, buiten spelen,
Er is allerlei speelgoed, je kunt je niet vervelen
Sportdag, Zomerfeest, weer een leuk project
(Dat was in hun tijd jammer genoeg nog niet ontdekt.)
Lekker lang vakantie, dat is toch wel erg fijn.
En om 3 uur naar huis, dat wil iedereen wel,
hoor je voor de gein.
Maar wie zo denkt die heeft het mis,
Want het werk van een leerling is geen kattenp…!
Geloof je me niet?
Nou lees dit dan maar:
Toetsen maken, keihard leren,
goed opletten en concentreren.
Luisteren naar de juffen, beleefd reageren.
Met elkaar een fijne sfeer proberen te creëren.
De vloer vegen en ook het bord moet schoon,
Schriften en boeken ronddelen is heel gewoon.
Rekenen, taal, spelling, verkeer,
Steeds maar moeilijker en altijd maar meer.
Engels, geschiedenis, topografie
En in groep acht,
Wordt het toppunt van inspanning
en inzet verwacht
Tenslotte: De citotoets maken, doodstil moet je zijn
Stijf van de zenuwen, vol met chagrijn.
Dan mag je na acht jaar een keer uit je bol,
Maar eerst moet je dagen leren voor je rol.
En wat is de reden dat je het doet?
Voor de juffen! Die maken gelukkig alles weer goed.
Ja toch?
Je kunt het blad 'opleuken' met afbeeldingen en een tekst, waarin je de ll. veel succes wenst.