Peter, ik kom er intussen achter dat we eigenlijk allebei over hetzelfde praten, maar vanuit een andere realiteit en soms met een chronologisch verschil (ik praat over voorkomen, jij praat over herstellen). Om te herstellen zul je echt de hele groep moeten aanspreken.
Wat kleding betreft: zoals jij het in gedachten hebt kan ik me er wat meer bij voorstellen (stinken is duidelijk natuurlijk), maar geen mens mag buitengesloten worden om wat hij draagt. Daarvan zou ik alle kinderen graag willen doordringen. Hoe? Vooraf! Dus niet als het al te laat is. Ik zou ze willen laten zien dat het gaat om hoe je als méns bent.
Ik begin dit nu zelf ook te ervaren vanuit een heel andere optiek en weet daardoor hoe pijnlijk het kan zijn. Gelukkig kan ik er de hand opleggen waarom het bij mij gebeurt: Heel veel kinderen verzetten zich vooraf tegen mij omdat ik 'oud' ben. Pas daarna gaan ze af op wie ik ben en stellen ze hun mening bij (of niet ).
In hun ogen kun je als je oud bent niet ...... (vul zelf maar in). (Groep 4-leerling: u kunt best hard lopen voor zo'n oude vrouw. Groep 8-leerling: u kunt goed voetballen voor een oude dame. Of uitspraken van een dergelijke strekking.)
Sommige lln. geven mij zelfs nooit een kans, ik ben bij voorbaat veroordeeld. Dat is, denk ik, waar gepeste kinderen ook tegen moeten vechten.
Gepeste kinderen weten bovendien (vaak) niet eens waarom ze gepest worden. (Alles wat je als leerkracht te horen krijgt over waarom ze iemand pesten zijn 'stokken om de hond te slaan', die stokken die je altijd wel vindt. En wij, als leerkracht gaan daar nog eens in mee ook. Ja, die bril kan echt niet, dat gebloemde truitje hoort niet bij een jongen.) En na een tijd(je) gepest te zijn reageer je soms echt agressief, ook al weet je dat dat gedrag door de leerkracht en je klasgenoten niet geaccepteerd wordt, je kunt niet anders. Zelfs bij de meest meegaande leerling is de maat op een gegeven moment vol en .... bijna altijd op het verkeerde moment.
Je hebt je er bij neergelegd dat het nooit meer goed komt. Stel je die ellende eens voor!
Dáár zou ik tegen willen vechten als ik een beginnend leerkracht was. Elk jaar, als er weer een groep mijn lokaal blijvend verlaat, zou ik willen dat ze die les in ieder geval geleerd hadden: Beoordeel iemand niet op wat je ziet. Elk mens is het waard goed behandeld te worden. Niet iedereen kan je vriend zijn, maar wel iedereen verdient je respect, beoordeel op wat je ervaart. Na jaren heb je dan werkelijk iets bereikt. Een vreedzame school.
Wacht dus niet tot er gepest wordt, maar begin elk schooljaar met je denkbeeld over te brengen, laat dat zelf zien in al je gedragingen en hoop dan dat iedereen het begrijpt en blijft begrijpen, er naar leeft en er naar blijft leven. Ook later als lid van de maatschappij.