Kun je dan echt niet even zonder?
Ik ben net terug van een weekje meivakantie in de caravan. We stonden op een camping op de Veluwe. Géén internet bij de hand en géén televisie. Er waren al behoorlijk wat vakantievierende kinderen op de camping. Twee maal heb ik deze week meegemaakt dat er kinderen werden binnengeroepen om naar een Idols-uitzending te komen kijken. Waren die kinderen net lekker aan het spelen......
"Heb jij geen tv in je caravan?" vroeg een knulletje in een Ajax-shirt. Ik vertelde hem dat ik alleen een radiootje bij me had en ook daarop kon horen wat de voetbaluitslagen waren.
Toen hij me later bezig zag met m'n PDA en mijn laptop, vielen zijn ogen bijna uit zijn hoofd. "Wat voor spelletjes staan daar op?" en "Kun je daar ook mee internetten?" en "Mijn vader heeft ook een hele gave laptop."
Na jarenlange strijd met mijn echtgenote, mag ik de laatste tijd mijn laptop tijdens vakanties best meenemen. Ik wil tenslotte mijn digitale foto's steeds even overzetten. Bovendien zou je in geval van niet te stuiten verveling ook een DVD-tje kunnen draaien.
Bovendien had m'n laptop eens een grote onderhoudsbeurt nodig en daar zou ik wel tijd voor kunnen vinden tijdens m'n vakantie.
Excuses genoeg dus....ik kan best even zonder hoor!
Wat is het toch allemaal veranderd in de afgelopen jaren.
Toen ik begon als leerkracht op een basisschool, vertelde een "ouderwetse" kleuterjuf, dat ze de indruk had dat ze de laatste tijd steeds meer het gevoel kreeg dat ze achtergrondmuziek was in de klas. Pas als je gek deed, dan kon je aandacht krijgen. "Het moet tegenwoordig allemaal bewegen en nog in kleur zijn ook!", was haar constatering.
Nog zo iets: Toen ik heel lang geleden op een basisschool werkte, waren we in de gelukkige omstandigheid, dat er eenmaal per week een vriendelijke mevrouw de administratie kwam bijhouden en brieven of lijsten uittikte.
Je moest dus maximaal een week wachten als je iets uitgetikt wilde hebben. Je kón ook gewoon een weekje wachten. We wisten wat écht belangrijk was en wat best even kon wachten.
Echt belangrijke zaken deed je dan toch gewoon even zelf.
Je moest gewoon even plannen.
Nu lijkt het er wel eens op, dat er niet gepland hoeft te worden, alles moet direct.
Wat een paniek als de internetverbinding er even uitligt.....
- Systeembeheerders krijgen verontruste telefoontjes,
- je belt even wat collega's met de vraag of zij ook niets kunnen,
- verzenders van email bellen naar de geadresseerde om te checken of het bericht is aangekomen,
- zit je te wachten op een belangrijk berichtje…..komt'ie maar niet.
- er zijn mensen, die dan ook direct stoppen met werken.
Veel mensen laten zich leven door internet en email.
Informatie heb je direct bij de hand, daar hoef je niet op te wachten.
Op email neem je direct actie
Je wilt niet meer wachten op brieven, lijsten e.d. Het moet (en kan tenslotte) nu!
Leerlingen en studenten hoeven niet meer met de fiets naar de bibliotheek om boeken te zoeken voor werkstukken.
Overschrijven van fragmenten uit boeken hoeft ook niet meer als je uit internet-informatie de juiste stukken kopieert en in je tekstverwerker plakt. Ouderwetse leraren eisen nog wel dat je het werkstuk in je "eigen woorden" maakt.
Handgeschreven werkstukken worden in veel gevallen niet meer geaccepteerd en sommige scholen willen alleen nog maar digitale bestanden ontvangen.
Tja, we hebben het lastig als internet er even uitligt, of als je zelfs tijdens je vakantie niet over een tv of je laptop kunt beschikken.
Mogen kinderen tijdens hun vakantie hun spel misschien afmaken?
En gaan de spelletjes als Rummikub, Yathzee en Monopoly nog wel mee naar de camping?
Het lijkt er op dat we inderdaad niet meer zonder kunnen…….