Ik kreeg de afgelopen drie jaar tijdens mijn deeltijdopleiding aan de Pabo een tegemoetkoming in de studiekosten vanuit de Informatie Beheergroep. Reden: lerarentekorten in het basisonderwijs. De tegemoetkoming zou een stimulans moeten zijn voor mensen in andere beroepsgroepen om voor het onderwijs te kiezen. Mij was het om hele andere redenen te doen, maar goed, een bijdrage is nooit verkeerd.
Nu, drie jaar later, ben ik afgestudeerd en zoek ik een leuke baan… in het onderwijs… want voor de klas voel ik me als een vis in het water. Eén probleem: waar zijn de banen? Een beroep waarin tekorten zouden zijn en vacatures waar 420 mensen op solliciteren… je zou haast zeggen dat er in de afgelopen jaren iets drastisch veranderd is.
Gelukkig heb ik een auto én ben ik een vroege vogel, waardoor ik niet zo beperkt ben qua locatie. Daarom heb ik al heel wat kilometers afgelegd op weg naar sollicitatiegesprekken, meeloopdagen en proeflessen. Ik wist zelfs al een keer een bronzen medaille te behalen in een race naar een baan waar maar liefst 169 mensen aan meededen, maar helaas was brons net niet genoeg (goud en zilver vielen wel in de prijzen).
Ik heb de hele vakantie geduimd voor al mijn concurrenten… want als zij intussen werk hebben, vergroot dat mijn kansen natuurlijk aanzienlijk!