meester IJskoud

[demaster]

"Goedendag, meester Grauff, u spreekt met evdp van Jeugdzorg. Ik zou graag eens langskomen om over Tom te praten. Tom zit toch bij u in de klas?"
"Jeugdzorg zegt u? Nou ik heb eigenlijk geen tijd hoor voor een gesprek, combinatieklas weet u en ik wilde eigenlijk net gaan eten.".............. "Oh, u wilt volgende week na schooltijd komen? Op woensdag? Dan heb ik wel een half uurtje, van één tot half twee." ..........."Moet het echt?"..........
"Fijn dat u even tijd heeft. U ziet me woensdag verschijnen. Tot dan meester Grauff."

Woensdag. Ik bel om 13.00 uur met de moeder van Tom aan bij school. Na het voorstellen gaan we naar de klas van meester Grauff. Voordat ik nog maar iets kan vragen, begint meester Grauff, die tevens IB-er is op de school, van wal te steken: "Ja Tom is mij wel opgevangen door z'n drukke gedrag, maar voegt hij er direct aan toe, op school doen we er niet veel aan. Andere kinderen gaan voor....Ach en met lezen heeft hij wel een achterstand, zeker als hij hardop moet lezen, maar dat kunt u gewoon lekker thuis met hem oefenen. Veel oefenen door wat boekjes uit de bibliotheek te halen en dan komt het allemaal wel goed."

" Meester Grauff mag ik u ..." vraag ik.....

"En het valt me ook op dat Tom erg snel is afgeleid in de combinatieklas. Ik moet hem heel vaak waarschuwen of apart zetten..." En zo ratelt de meester nog even door. Alle 'problemen' komen op het bordje van Tom te liggen en natuurlijk op het bordje van de combinatieklas. Druk, drukke kinderen en nog eens druk.

In gedachten zie ik Tom in de klas bij deze meester zitten. Arme Tom. Geen wonder dat hij het niet naar z'n zin heeft bij meester Grauff in de klas. In spanning wacht hij zijn hardopleesbeurt af. Z'n ogen schieten heen en weer. Ben ik al? Zal hij me deze keer overslaan..? Waar zijn we..?
Nu begrijp ik waarom Tom 's morgens z'n bed niet uit wil komen. Iedere morgen is het thuis een strijd. Moeder wordt er gek van. Nu begrijp ik waarom de schoolvragenlijst zo negatief uitpakt. Tom heeft weinig in te brengen. Met hem wordt absoluut geen rekening gehouden. De meester ervaart hem als 'storend' en weigert extra zorg in te zetten of onderzoek te doen. Achterblijven is falen voor het kind . Druk is het excuus van de meester.
De moeder van Tom vraagt plotseling: "Kunt u op school zijn leesprestatie onderzoeken? Kunt u uitzoeken hoe het komt dat hij met lezen achterblijft?"
"Eh...nee, mevrouw zoals ik u net al zei, daar beginnen we hier niet aan. Er zijn nog veel meer kinderen in deze combinatieklas die ook met van alles moeite hebben.....Van jeugdzorg zei u?"

En meester Grauff richt zich tot mij.
In het kort leg ik uit wat Tom bij ons doet. "Tom zit op het IGGB, dat staat voor intensieve gezins- en groepsbegeleiding. Via Jeugdzorg is Tom bij ons aangemeld voor verblijf (dagbehandeling na schooltijd) en ambulante begeleiding in het gezin. Ik ben Tom z'n mentor en begeleidt hem op de groep. IGGB begeleidt het gezin met een team. Dat is best intensief. Bij Tom is er mogelijk ook sprake van een NLD en ik wil graag eens met u van gedachten wisselen en vragen naar zijn schoolresultaten, vandaar........"

"Maar even terugkomend op dat lezen", begint meester Grauff tegen moeder, "hij zit op AVI-niveau 4. In de bibliotheek moet u die boekjes hebben."

Even krijg ik ik het gevoel dat ik tegenover een muur zit. Ik sta voor een dilemma: tegengas geven of de zachte aanpak? Hier kom ik niet snel doorheen en ik kan me de machteloosheid van de moeder van Tom voorstellen. Zij heeft al heel wat schoolgesprekken achter de rug. Bereidheid tot samenwerking met jeugdzorg is bij deze meester ver te zoeken. Dat kost nog wel wat afspraakjes. Van welbevinden, behalve die van zichzelf, heeft deze meester nauwelijks gehoord.

Helaas zijn er ook leraren, zoals meester Grauff, die het ontbreekt aan enig inlevingsvermogen of oplossend dan wel coöperatief overleg. Gelukkig kom ik ze niet vaak tegen, gelukkig zijn het uitzonderingen. En het zal wel even duren voordat dit muurtje om is. Met Tom heb ik er nu nog een extra zorg bij.

Als ik deze meester de wondervraag zou voorleggen (uit: "De kracht van oplossingen, Peter de Jong en Insoo Kim Berg) zou hij volgens mij vol overtuiging antwoorden: "een klas zonder kinderen!"

In één ding moet ik hem gelijk geven als het om de onderwijsslogan "teach what you preach" gaat.
Uit de vele verhalen van Tom en z'n moeder is deze leraar een meester in het creëren van een ijskoud klimaat waarin kinderen noch kind, noch leerling mogen zijn. De meester regeert en houdt gewoon stug vol. Meester Grauff is meester IJskoud, zelfs als er geen kinderen in de buurt zijn.

Beduusd en hoofdschuddend sta ik een kwartiertje later buiten. "Koffie?" zeg ik tegen Tom's moeder.