Ik heb eigenlijk nooit wat te klagen...maar nu eens een keer wel...
Zijn we net drie weken lekker bezig. Heb ik net de groep lekker op de rit te, heeft een hoop energie gekost tot nu toe. Begin ik daar net de vruchten van te plukken... En nu zit ik thuis!
De afgelopen weken liep ik al wel strompelend rond op school , maar de arts wist niet echt wat er aan de hand was, dus ik liep maar gewoon door. Tot het dit weekend echt niet meer ging en mijn voet/been drie keer zo dik was als normaal.
Zondag naar de weekendarts geweest. En die vermoedde een trombosebeen.
Gistermiddag de hele middag in het ziekenhuis gezeten voor onderzoeken. En inderdaad op twee plekken een stolsel in mijn been. Dus nu zit ik thuis op de bank met een flinke trombose. Ik baal zo verschrikkelijk! Hier ben ik de komende tijd wel even zoet mee.
Hopelijk kan ik wel snel weer aan het werk. Want stilzitten op de bank is niet een van mijn kwaliteiten...
Pfff....dat heb ik weer